جعفرخان زند

جعفرخان هنگامی‌ که عنوان وزیر اعظم کریم‌خان‌زند را داشت با هیئتی از اصفهان به بهار عازم شد. طبق اسناد پایتخت زندیه در زمان علی‌مرادخان از شیراز به اصفهان انتقال یافته در زمان وزارت میرزا جعفرخان نیز پایتخت دودمان زند شهر اصفهان بود. مسافتی که میرزا جعفرخان از اصفهان تا بهار طی کرده بود ۱۲ روز بود و مدتی هم در آنجا توقف داشته تا رضا بهاری را که آوازه او سر زبان‌ها افتاده بود با خویش به اصفهان ببرد. چون رضا علاوه بر تحصیل علوم فلسفه و شاعری، در سن ۱۵ سالگی مفسّر قرآن شده بود به همین سبب شهرتش تا دربار کریم‌خان رسیده بود.

پس از ناکامی جعفرخان در تصرف اصفهان و در غیاب لطفعلی‌خان که برای سرکوب طوایف لار در آن نواحی به‌سر می‌برد، جمعی از زندانیان جعفرخان از جمله حاجی علیقلی‌خان، صید مرادخان و برادرانش و پسران علی مرادخان با استفاده از فرصت و بیماری جعفرخان،در ۲۵ ربیع‌الثانی ۱۲۰۳ ه‍.ق توطئه‌ای درچیده، به سرای او در ارگ یورش آوردند. گرچه جعفرخان به‌مقابله پرداخت، اما سرانجام کشته شد و سرش را از فراز ارگ شیراز به زیر انداختند.

• محمد هاشم آصف (رستم‌الحکما)، رستم‌التواریخ، به اهتمام عزیزالله علیزاده، تهران: انتشارات فردوس، چاپ دوم، ۱۳۸۲
• دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، مدخل «جعفر خان زند»