جندبادستر
کاستوریوم یا جُندُبادَستَر، معربِ گُندِبیدَستَر، ماده‌ای زردرنگ است که از کیسه‌های مخصوصی در بدن بیدستر آمریکایی (Castor canadensis) و بیدستر اروپایی (Castor fiber) ترشح می‌شود.
سگ آبی یا بیدستر از این ماده به همراه ادرار برای علامت‌گذاری قلمرو خود استفاده می‌کند. بیدسترِ نر و ماده هر دو یک جفت کیسهٔ جندبادستر و یک جفت غدهٔ مقعدی دارند که در دو حفره زیر پوست بین لگن و پایه دم قرار دارند. کلمهٔ گُند به معنی بیضه است٬ اما کیسه‌های گندبیدستر از نظر سلولی ربطی به بیضه ندارند و حتی غدهٔ واقعی (غدد درون‌ریز یا برون‌ریز) هم نیستند، از این رو نام بردن از آنها با عنوان غدهٔ غلفه، غدهٔ جندبادستر یا غدهٔ عطری درست نیست.
در بعضی از عطرها از جندبادستر به عنوان تنتور استفاده می‌شود و نیز گاهی در اوایل قرن بیستم به عنوان افزودنی غذایی از آن استفاده می‌شد.
کاربردها
در عطرها
در عطرسازی، اصطلاح کاستوریم یا جندبادستر به عصاره رزینوئید حاصل از تنتور الکلیِ جندبادستر خشک‌شده اطلاق می‌شود. کیسه‌های خشک‌شدهٔ جندبادستر را معمولاً به مدت دو یا چند سال نگه می‌دارند تا نرم شوند.
در غذا
در ایالات متحده، سازمان غذا و دارو، عصاره جندبادستر را به عنوان یک افزودنی غذایی بی خطر مجاز دانسته‌است. انجمن تولیدکنندگان طعم و عصاره، عصاره و مایع جندبادستر را از سال ۱۹۶۵ مجاز دانسته‌است. با این حال مصرف آن در صنعت بسیار کم و در حدود سالیانه ۳۰۰ پوند است. در مقایسه مصرف وانیل سالانه بیش از ۲٫۶ میلیون پوند است.
در طب سنتی
جندبیدستر در ترکیبات بعضی از معجونها بکار رفته است و دارای مزاج گرم و خشک است.
جستارهای وابسته
منابع
- ابن سینا، حسین (۱۳۷۰). قانون در طب. ج. ۲. ترجمهٔ عبدالرحمان شرفکندی. تهران: سروش. ص. ۱۶۶.
- ↑ Walro, J.M. and Svendsen, G.E. , "Castor sacs and anal glands of the North American beaver (Castor canadensis): their histology, development, and relationship to scent communication" Journal of Chemical Ecology, Volume 8, Number 5 / May 1982, Department of Zoology and Microbiology, Ohio University,
- ↑ Müller-Schwarze, Dietland (1992). "Castoreum of beaver (Castor canadensis): function, chemistry and biological activity of its components" Chemical Signals in Vertebrates IV, 457–464, Plenum Press.
- ↑ Johnston, Robert E. ; Sorenson, Peter W. ; and Müller-Schwarze, Dietland (1999). Advances in Chemical Signals in Vertebrates, Springer, 1, 282. شابک ۰−۳۰۶−۴۶۱۱۴−۵.
- ↑ Svendsen, G.E. , Huntsman, W.D, "A field Assay of Beaver Castoreum and Some of its Components" American Midland Naturalist, Vol. 120, No. 1 (Jul. , 1988), pp. 144–149, University of Notre Dame.
- ↑ International Perfume Museum, Grasse, France, Website: "Archived copy". Archived from the original on 2007-06-24. Retrieved 2006-02-28.
- ↑ Burdock, G. A. (2007-01-01). "Safety assessment of castoreum extract as a food ingredient". International Journal of Toxicology. 26 (1): 51–55. doi:10.1080/10915810601120145. ISSN 1091-5818. PMID 17365147.
- ↑ Hyraceum.com, "Castoreum, Perfumer's Ancient Intrigue," http://www.hyraceum.com بایگانی‌شده در فوریه ۷, ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine
- ↑ Burdock GA (2007). "Safety assessment of castoreum extract as a food ingredient". International Journal of Toxicology. 26 (1): 51–5. doi:10.1080/10915810601120145. PMID 17365147.
- ↑ Recent Progress In the Consideration Under of Flavoring Ingredients the Food Additives Amendment (1965)
- ↑ Burdock, George A. , Fenaroli's handbook of flavor ingredients بایگانی‌شده در ۹ ژانویه ۲۰۲۱ توسط Wayback Machine. CRC Press, 2010. p. 273-5.
- ↑ Burdock, George A. , Fenaroli's handbook of flavor ingredients بایگانی‌شده در ۹ ژانویه ۲۰۲۱ توسط Wayback Machine. CRC Press, 2010. p. 674.
- ↑ ابن سینا، قانون در طب، ۲: ۱۰۶.
پیوند به بیرون
- موزه بین‌المللی عطر: گندبیدستر