خوان پونسه د لئون

د پونته در دومین سفر کریستوف کلمب به ینگه دنیا داوطلبانه بدو پیوست. در ۱۴۹۳ این گروه به هیسپانیولا رسیدند. در ۱۵۰۴ او مأمور سرکوب سرخ‌پوستان تائینو شد. پس از آن او مأموریت یافت تا به رونق و ساخت و ساز در مستعمره‌های اسپانیایی بپردازد.

هنگامی که او از تائینوها دربارهٔ پورتوریکو و رودخانه‌های زرخیز آن شنید پروانهٔ کاوش آن سرزمین را در ۱۵۰۸ گرفت. مردان او اقامت‌گاهی در جزیره ساختند و به جستجوی زر پرداختند. به زودی او فرماندار آن جزیره شد. او بومیان جزیره راب رای بهره گرفتن از نیروی کارشان میان مردانش تقسیم کرد. سرخ‌پوستان را به جستجوی طلا و تولید خوراک وامی‌داشتند. سرخ‌پوستان جز آن که به بردگی کشانده شده بودند با دردسر تازه‌ای که همانا بیماری‌های اروپاییان بود رودررو گشتند؛ بیماری‌هایی چون آبله و سرخک که سیستم دفاعی بدن ایشان توان رزم با این مهمانان را نداشت و مرگ و میرشان را در پی داشت. شورش این بومیان هم به جایی نمی‌رسید چرا که اسلحه‌های اولیهٔ ایشان در برابر کمان زنبورکی و شمخال نیروهای خوان پونسه بسیار ناتوان بود.

در ۱۵۱۳ د پونسه به دستور پادشاه و برای کاوش سرزمین‌های تازه رهسپار فلوریدا گشت و آن سرزمین را به مناسبت همزمانی‌اش با آیین جشنوارهٔ گل‌ها پاسکوا فلوریدا (که همان معنا را می‌دهد) خواند. روایاتی افسانه‌وار هدف خوان د ژونسه را از کاوش فلوریدا دستیابی به چشمهٔ جوانی ذکر می‌کند. هرچند که تاریخ‌نگاران آماج او را بیشتر یافتن طلا و گسترش امپراتوری اسپانیا دانسته‌اند.

د پونسه در واپسین سفرش در ۱۵۲۱ در کرانه‌های جنوب باختری فلوریدا با همراهانش از کشتی پیاده شد. به زودی سرخ‌پوستان بر آنها تاختند و تیری که با شیرهٔ درختی بومی زهرآگین شده‌بود بر شانهٔ د پونسه نشست و او را زخمی نمود. گروه به همراه د پونسه به کوبا راندند ولی خوان د پونسه بر اثر آن زخم به زودی جان‌سپرد و پیکرش را در پورتو ریکو به خاک سپردند.