خوتکای معمولی
خوتکای معمولی یا خوتکای اوراسیایی یا خوتکای جُره (نام علمی: Anas crecca) از مرغابیان مهاجر است.
| خوتکای معمولی | |
|---|---|
 | |
| وضعیت حفاظت | |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | جانوران |
| شاخه: | طنابداران |
| رده: | پرنده |
| راسته: | غازسانان |
| تیره: | مرغابیان |
| زیرخانواده: | پهنه‌چینان |
| سرده: | مرغابی‌ها |
| گونه: | A. crecca |
| نام دوبخشی | |
| Anas crecca کارل لینه، ۱۷۵۸
| |
 | |
| Global range. Bright green: summer only Dark green: all year Blue: winter only | |
| مترادف | |
|
Anas crecca crecca Linnaeus, 1758 | |
ویژگی‌های ریخت‌شناسی
این پرنده ۳۴ تا ۴۳ سانتیمتر طول و ۳۴۰ تا ۳۶۰ گرم وزن دارد و از همه اردک‌های هم خانواده خود (Anatinae) کوچک‌تر است. خوتکای ماده قهوه‌ای رنگ است و روی بال دارای پرهای سفید رنگ و رگه‌های سبز رنگ است. نزدیک به ۱۲ تخم در هر دوره تخم‌گذاری می‌نهد. دورهٔ جنینی آن‌ها کوتاه و ۲۳ روز است. روی زمین در کنار آب شیرین لانه می‌سازد. اردک نر دارای پرپوشی بسیار زیباست. سر و گردن به رنگ خرمایی روشن بوده و دو نوار سبز رنگ بسیار درخشان از بالای چشم‌ها به سوی سر و پس گردن کشیده می‌شود. رنگ فلز بسیار شفاف سبزی سینه و پشت آن را فرا گرفته‌است.
زیستگاه
منطقه زیست این پرنده بسیار وسیع است و در شمال شوروی، قفقاز، دریای سیاه، دریاچه آرال، سواحل شمالی دریای خزر، شمال غربی مغولستان، ژاپن، رومانی، اسپانیا، انگلستان، ایسلند، سوئد، نروژ، فنلاند زندگی می‌نماید. این پرنده در اوراسیا تخم گذاری می‌کند و در فصل سرما به سمت جنوب مهاجرت می‌کند.
در ایران
در فصل زمستان این اردک در شمال ایران بسیار زیاد است. تعداد زیادی از خوتکاها با شروع پاییز به مرداب انزلی مهاجرت می‌کنند. در ایران، زمستان‌ها، به جز در قسمت‌های کویری، در سراسر کشور دیده می‌شود. در فصل جوجه آوری، در شمال غرب ایران، به خصوص در اطراف دریاچۀ ارومیه، زندگی می‌کند.
جستارهای وابسته
- خوتکای ابروسفید (خوتکای سفید) (Anas querquedula)
- خوتکای هندی (Nettapus coromandelianus)
- خوتکای کاکلی (Anas falcata)
نگارخانه
منابع
- ↑ BirdLife International (2012). "Anas crecca". IUCN Red List of Threatened Species. Version 2012.1. International Union for Conservation of Nature. Retrieved 16 July 2012.
- ↑ فرهنگنامهٔ حیات وحش ایران، نشر طلایی، ص١٤٢