دابویه

دابویه بنیان‌گذار دودمان دابویگان (گاوبارگان) و فرزند گیل گاوباره بود. این خاندان به مدت ۱۰۱ سال در طبرستان حکومت کردند. و از سلسله‌هایی بودند که هیچگاه اسلام را نپذیرفتند.

گاوبارگان دابویی بطوریکه از نام این خاندان پیداست از فرزندان دابویه پور گیل گاوباره بودند و نژاد از خاندان شاهنشاهی ساسانی داشتند و نسب به پیروز (۴۵۹–۴۸۳ میلادی) می‌رسانیدند.

گیل گاوباره که بر گیلان و دیلمان فرمانروا بود در سال ۲۲ هجری که برابر با یازدهمین سال سلطنت یزدگرد سوم آخرین شهریار ساسانی (۶۳۲–۶۵۱ میلادی) می‌باشد به تبرستان لشکر کشید. ابتدا بر رویان (ناحیه ناتل، کجور، چالوس و کلار) و سپس تا حد گرگان استیلا یافت.

گیل دارای دو فرزند بود به نام‌های دابویه و پادوسپان. دابویه و فرزندانش تا سال ۱۴۲ هجری بر گیلان و رویان و طبرستان و گاهی تا بخشی از گرگان با قدرت تمام فرمان راندند و بسال ۱۴۴ هجری بانقراض پیوستند. پس از دابویه فرزند وی، فرخان بزرگ، به مقامش رسید.