دامنه دینامیکی

انسان قادر به شنیدن و دیدن بازه پویا بسیار بالایی است که به‌طور حدودی بازه پویا شنیداری انسان در شرایط عادی ۱۰۰ دسی بل تخمین زده می‌شود و بازه پویا دیداری او در روز روشن به‌طور حدودی ۹۰ دسی بل تخمین زده می‌شود. برای مثال در برخی عکس‌ها نواحی تاریک یا روشن بعضاً دارای جزئیات هستند و در برخی قسمتها فاقد جزئیات یا بافت قابل تشخیص. بازه پویای عکس در واقع مشخص می‌کند که در عکس چه طیفی از روشنایی بین تاریک‌ترین قسمتهای حاوی جزئیات تا روشن‌ترین قسمت‌ها وجود دارد.

در الکترونیک از بازه پویا در زمینه‌های زیر استفاده می‌شود:

• نسبت بیشینه سطح یک کمیت مانند توان، جریان، ولتاژ یا بسامد را به کمینه مقدار قابل تشخیص آن کمیت را مشخص می‌کند. (به اندازه‌گیری‌های سیستم صوتی مراجعه کنید)
• در سیستم انتقال، نسبت سطح اضافه بار (بیشینه توان سیگنال که سیستم می‌تواند بدون اعوجاج سیگنال تحمل کند) به سطح نویز سامانه است.
• در سامانه ها یا دستگاه‌های دیجیتال، نسبت بیشینه و کمینه سطح سیگنال مورد نیاز برای حفظ نسبت خطای بیت مشخص است.
• بهینه‌سازی عرض بیت مسیر داده‌های دیجیتال (با توجه به دامنه دینامیکی سیگنال) می‌تواند مساحت، هزینه و مصرف توان مدارها و دستگاه های دیجیتال را کاهش دهد در حالی که عملکرد آنها را بهبود می‌بخشد. عرض بیت بهینه برای مسیر داده‌های دیجیتال کمترین عرض بیت است که می‌تواند نسبت سیگنال به نویز مورد نیاز را برآورده کند و همچنین از سرریز جلوگیری کند.

در کاربردهای صوتی و الکترونیکی، نسبت درگیر اغلب به اندازه کافی بزرگ است که به یک لگاریتم تبدیل می‌شود و در دسی‌بل مشخص می‌شود. [۳۲]

• تصویربرداری با بازه پویای بالا

• ویکی‌پدیای انگلیسی