درازگودال ماریانا

درازگودال ماریانا (به انگلیسی: Mariana Trench یا Marianas Trench) ژرفترین درازگودال اقیانوس‌های جهان و ژرفترین مکان پوسته کره زمین است.

جایی که این گودال قرار دارد کف بخش شمال غربی اقیانوس آرام است، که به‌طور متوسط ۲۰۰ کیلومتر (۱۲۴ مایل) در شرق و جنوب جزایر ماریانا در شرق فیلیپین قرار گرفته‌است. بیشینه ژرفای آن از سطح دریا ۱۰۹۹۴ متر (یازده کیلومتر) است. درازگودال ماریانا یک خراش عمیق هلالی شکل در پوسته زمین است و به‌طور متوسط حدود ۲٬۵۵۰ کیلومتر (۱٬۵۸۰ مایل) طول و ۶۹ کیلومتر (۴۳ مایل) عرض دارد. بخشی از این دراز گودال که بیشترین ژرفای آن به حداکثرِ ۱۰٬۹۹۴ متر (۳۶٬۰۷۰ فوت) (± ۴۰ متر [۱۳۰ فوت]) می‌رسد؛ هرچند که بعضی از اندازه‌گیری‌ها (که قابل تکرار نبوده‌اند) ژرف‌ترین بخش را در ۱۱٬۰۳۴ متر (۳۶٬۲۰۱ فوت) اندازه گرفته‌اند، یک درهٔ کوچک چاک‌مانندی به شکل شکاف در کف و در بخش جنوبی آن است خز، و به نام گودال چلنجر شناخته شده‌است.

این درازگودال برای نخستین بار در سال ۱۹۵۱ توسط شناور چَلِنجـِر از نیروی دریایی ایالات متحده ستوان دان والش و مهندس ژاک پیکارد بررسی شد و به همین دلیل ژرفترین نقطهٔ آن گودال چلنجر نام گرفته‌است و تا ۴۲ سال بعد از آن این ۲ نفر تنها کسانی بودند که موفق به حضور و لمس کردن ژرف‌ترین جای زمین شده بودند. در سال ۲۰۱۲ جیمز کامرون با شناور دیپ سی چلنجر موفق شد که به مدت بیست دقیقه در آن‌جا به کاوش و بررسی بپردازد. در سال ۲۰۱۰ نیز، دانشمندان یک زیردریایی بدون سرنشین را به این تنگه بسیار بزرگ اقیانوس آرام فرستادند تا نمونه‌هایی از رسوبات بستر آن را جمع‌آوری کند. در سال ۲۰۰۹، ایالات متحده آمریکا درازگودال ماریانا را به عنوان یک اثر ملی ایالات متحده مقرر کرد.

در داستان‌های علمی-تخیلی گوناگون به صحنه‌هایی مربوط به درازگودال ماریانا اشاره شده از جمله فیلم ورطه ساختهٔ جیمز کامرون.