دیمرکاپرول
دیمرکاپرول (به انگلیسی: Dimercaprol)
دیمرکاپرول | |
---|---|
23-Disulfanylpropan-1-ol | |
دیگر نامها 23-Dimercaptopropanol | |
شناساگرها | |
شماره ثبت سیایاس | 59-52-9, 16495-08-2 (2R)-2-sulfanyl, 16495-16-2 (2S)-2-sulfanyl |
پابکم | 3080, 6971262 (2R)-2-sulfanyl, 3246063 (2S)-2-sulfanyl |
کماسپایدر | 2971, 5342114 (2R)-2-sulfanyl, 2496803 (2S)-2-sulfanyl |
UNII | 0CPP32S55X |
شمارهٔ ئیسی | 200-433-7 |
شمارهٔ یواِن | 2810 |
دراگبانک | DB06782 |
KEGG | D00167 |
MeSH | Dimercaprol |
ChEMBL | CHEMBL1597 |
شمارهٔ آرتیئیسیاس | UB2625000 |
کد اِیتیسی | V03 |
1732058 | |
جیمول-تصاویر سه بعدی | Image 1 |
| |
| |
خصوصیات | |
فرمول مولکولی | C 3H 8S 2O |
جرم مولی | 124.225 g mol |
چگالی | 1.239 g cm |
دمای جوش | ۱۲۰ درجه سلسیوس؛ ۲۴۸ درجه فارنهایت؛ ۳۹۳ کلوین |
log P | 0.627 |
اسیدی (pKa) | 8.999 |
خاصیت بازی (pKb) | 4.998 |
ضریب شکست (nD) | 1.573 |
خطرات | |
GHS pictograms | |
سیستم هماهنگ جهانی طبقهبندی و برچسبگذاری مواد شیمیایی | DANGER |
GHS hazard statements | H301, H315, H319, H335 |
GHS precautionary statements | P261, P301+310, P305+351+338 |
طبقهبندی ئییو | Xn |
کدهای ایمنی | R۲۲, R36/37/38 |
شمارههای نگهداری | S26, S۳۶ |
لوزی آتش | |
نقطه اشتعال | |
به استثنای جایی که اشاره شدهاست در غیر این صورت، دادهها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شدهاند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa) | |
Infobox references | |
|
رده درمانی: شلاتکنندهها
اشکال دارویی: آمپول
موارد مصرف
کاربرد اصلی آن به عنوان پادزهر مسمومیت با فلزات سنگین مانند آرسنیک، طلا، جیوه، مس و آنتیموان استفاده می شود. اینداروهمراهEDTA در درمان مسمومیت حاد با سرب نیزاستفادهمیگردد.
مکانیسم اثر
با باند شدن به یونهای آرسنیک، طلا، جیوه، سرب و مس، ترکیبات کمپلکس نسبتاً پایدار، غیرسمی و محلول در آب (Mercaptides) تشکیل میدهد که توسط کلیه دفع میشوند.بهدلیلتمایلآرسنیک بهدیمرکاپرول،بامصرفایندارواز وقفهدرکارآنزیمهایدارای گروهسولفیدریل، جلوگیری میکند.
فارماکوکینتیک
بالاترین غلظت پلاسمایی دیمرکاپرول نیم تا یک ساعت بعد از تزریق عضلانی آن حاصل میشود. نیمه عمر آن کوتاه است و حداکثر طی 4 ساعت متابولیزه و دفع میگردد.
عوارض جانبی
دستگاه عصبی مرکزی: سردرد، کرختی، اضطراب، ترمور، تشنج، شوک.
پوستی: کهیر، قرمزی، خارش، درد در محل تزریق، تب.
قلبی عروقی: افزایش فشارخون، تاکیکاردی.
گوارشی: تهوع، استفراغ، افزایش بزاق.
چشم، گوش، حلق و بینی: آبریزش از بینی، درد یا گرفتگی گلو، اشکریزش.
ادراری تناسلی: احساس سوزش در آلت تناسلی، نفروتوکسیسیتی.
سیستمیک: آنافیلاکسی، اسیدوز متابولیک.
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ فارماكولوژي برای رشتھ ھای ھوشبری و اتاق عمل. به کوشش دكتر ھادی اخوت پور.
- فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ، ۱۳۸۷