روتیل
ساختار روتیل یکی از پلیمورفهای معدنی TiO۲ است. آناتاز و بروکایت پلیمورفهای (چندریختهای) دیگر آن هستند.
روتیل یکی از بالاترین شاخص های ضریب انعطاف پذیری در طول موج های مرئی از هر کریستال شناخته شده را دارد و همچنین دارای پراکندگی مخصوصاً بزرگ و پراکندگی زیاد است. با توجه به این خصوصیات ، برای ساخت عناصر نوری خاص ، به ویژه اپتیک پلاریزاسیون ، برای طول موجهای دیدنی و مادون قرمز طولانی تر تا حدود 4.5 میکرومتر مفید است.
روتایل طبیعی ممکن است حاوی 10٪ آهن و مقادیر قابل توجهی نیوبیوم و تانتالوم باشد. Rutile نام خود را از rutilus لاتین ، قرمز ، مشتق شده به رنگ قرمز عمیق مشاهده شده در برخی از نمونه ها هنگام مشاهده توسط نور منتقل می کند. روتایل برای اولین بار در سال 1803 توسط ابراهیم گوتلوب ورنر توصیف شد.
Contents
- 1 Occurrence
- 2 Crystal structure
- 3 Uses and economic importance
- 4 Synthetic rutile
- 5 See also
- 6 References
- 7 External links
ساختار
ساختار روتایل یکی از ساختارهای دوتایی مواد است که در آنها کاتیونها به صورت مکعبی با وجوه مرکز پر قرار گرفته و آنیونها نیمی از حفرههای هشت وجهی را پر میکنند.
منابع
- ↑ David W. Richerson, Modern Ceramics Engineering: Properties, Processing and use in design, CRC Publishing, 2nd ed.