روملو بتانکورت
روملو بتانکورت (انگلیسی: Rómulo Betancourt; زاده ۲۲ فوریهٔ ۱۹۰۸ – درگذشته ۲۸ سپتامبر ۱۹۸۱) روزنامه‌نگار، و سیاستمدار اهل ونزوئلا بود. از ۱۹۴۵ تا ۱۹۴۸ و دوباره از سال ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۴ به عنوان رئیس‌جمهور ونزوئلا بود و به عنوان پدر دموکراسی ونزوئلا شهرت دارد و همچنین به عنوان رهبر حزب سیاسی برتر در قرن بیستم خدمت کرد. بتانکورت یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی، حرفه‌ای و جنجالی در زمینه سیاست در تاریخ آمریکای‌لاتین به‌شمار می‌رود. در مدت زمانی که بتانکورت در تبعید بود در تماس با کشورهای مختلف آمریکای لاتین و همچنین ایالات متحده آمریکا قرار داشت و به حفظ میراث خود به عنوان یکی از برجسته‌ترین رهبران بین‌المللی برای ظهور در قرن بیستم در آمریکای‌لاتین پرداخت. رهبران مشهور جهان بتانکورت را به عنوان رهبر اصلی جمهوری دموکراتیک مدرن امروزی به رسمیت شناختند.
روملو بتانکورت | |
|---|---|
| ۴۷مین & ۵۴مین رئیس‌جمهور ونزوئلا | |
| دوره مسئولیت ۱۹ اکتبر ۱۹۴۵ – ۱۷ فوریه ۱۹۴۸ | |
| پس از | ایسایاس مدینا انگاریتا |
| پیش از | رومولو گایه‌گوس |
| دوره مسئولیت ۱۳ فوریه ۱۹۵۹ – ۱۳ مارس ۱۹۶۴ | |
| پس از | ادگار سانابریا |
| پیش از | رائول لئونی |
| سناتور مادام العمر | |
| دوره مسئولیت ۱۹۶۴ – ۱۹۸۱ | |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | روملو ارنستو بتانکورت بلو ۲۲ فوریهٔ ۱۹۰۸ |
| درگذشته | ۲۸ سپتامبر ۱۹۸۱ (۷۳ سال) نیویورک |
| ملیت | ونزوئلا |
| حزب سیاسی | اقدام دموکراتیک |
| همسر(ان) | کارمن والورده (Div.) (d.۱۹۷۷) رنه هارتمن ویسو (۱۹۲۰–۱۹۹۱) |
| امضا | |