زبان نوشتاری
زبان نوشتاری سیستم منظم نمادهای نوشتاری یا نویسه‌واره‌های معنادار است که به حفظ، بازتاب و انتقال زبان گفتاری کمک می‌کند.
در زبان‌شناسی، نویسه‌واره کوچکترین نماد زبان نوشتاری اند که مانند حرف، موجب تمایز معنایی می‌شود، مثل نمادهای «م»، «:»، و «؟» که هر یک می‌توانند معنا را تغییر دهند. حروف الفبا، ارقام، نشانه‌های نقطه‌گذاری و اِعراب‌گذاری (نشانه‌های سجاوندی)، همگی زیرمجموعه‌ای از نویسه‌واره‌ها هستند. قسمت عمده زبان نوشتاری را خط (حروف و حرکات) و مابقی را ارقام و علامات تشکیل می‌دهد.
تاریخچه
تاریخ زبان نوشتاری معمولاً با تاریخ خط هم سابقه می‌باشد. چرا که در سیستم نوشتار ابتدا خط پدید آمده سپس با افزوده شدن علامات کامل شده است.