نیروی داوطلب اولستر
نیروی داوطلب اولستر (UVF) یک گروه شبه نظامی وفادار به پادشاهی متحده در اولستر است. این گروه نظامی در سال ۱۹۶۶ پدید آمد. اولین رهبر آن گوستی اسپنس، سرباز سابق ارتش انگلیس از ایرلند شمالی بود. این گروه مبارزات مسلحانه حدوداً سی سالهای را در جریان درگیریهای ایرلند شمالی، در کارنامه دارند. این جنگ در سال ۱۹۹۴ به آتشبس بدل شد و در سال ۲۰۰۷ رسماً داوطلبان اولستر به مبارزات خود پایان دادند؛ اگرچه برخی از اعضای آن به خشونت و اقدامات جنایتکارانه ادامه دادند. گروه داوطلبان اولستر توسط انگلستان و جمهوری ایرلند به عنوان یک سازمان تروریستی طبقهبندی میشود.
Ulster Volunteer Force (UVF) | |
---|---|
رهبرها | Brigade Staff |
تاریخهای عملیات | مه ۱۹۶۶ – تاکنون (on ceasefire since October 1994; officially ended armed campaign in May 2007) |
منطقه(های) فعالیت | ایرلند شمالی (قالب) جمهوری ایرلند اسکاتلند (یک عملیات) |
ایدئولوژی | وفاداری اولستر اتحادگرایی در پادشاهی متحد پروتستان افراطی |
اندازه | 1,500 at peak in the 1970s(Hard core of 400 - 500 gunmen & bombers) Estimated several hundred members in Active service units by 1990s 300 (2010) 7,500 (total, 2020) |
مرکز فرماندهی | بلفاست |
شناختهشده به عنوان گروه تروریستی توسط | |
بریتانیا جمهوری ایرلند |
اهداف اعلام شده UVF مبارزه با جمهوریخواهی ایرلندی - به ویژه با ارتش جمهوریخواه ایرلند (IRA) - و حفظ وضعیت ایرلند شمالی به عنوان بخشی از پادشاهی متحده بود. داوطلبان اولستر مسئول مرگ بیش از ۵۰۰ کشتهاست. اکثریت قریب به اتفاق (بیش از دو سوم) قربانیان آن غیرنظامیان کاتولیک ایرلندی بودند که اغلب بهطور تصادفی کشته میشدند. در طول درگیری، مرگبارترین حمله آنان در ایرلند شمالی و در واقعهٔ بمبگذاری سال ۱۹۷۱ در یک بار بود که منجر به کشته شدن پانزده غیرنظامی شد. این گروه همچنین از سال ۱۹۶۹ به بعد حملاتی را در جمهوری ایرلند انجام دادند. بزرگترین آنها بمبگذاری در دوبلین و موناگان در سال ۱۹۷۴ بود که منجر به کشته شدن ۳۴ غیرنظامی شد و آن را به مرگبارترین حمله تروریستی درگیری تبدیل کرد. بمبگذاری بدون اخطار و با استفاده از خودرو، توسط واحدهایی از تیپهای بلفاست و مید-اولستر انجام شده بود. تیپ مید-اولستر همچنین مسئول قتلهای سال ۱۹۷۵ در میامی شو باند بود که در آن سه نفر از اعضای گروه معروف کاباره ایرلندی در یک ایست بازرسی ساختگی نظامیان مسلح با لباس ارتش انگلیس به ضرب گلوله کشته شدند. در این حمله دو عضو UVF بهطور تصادفی منفجر شدند. آخرین حمله مهم UVF، قتلعام لوگینیزلند در سال ۱۹۹۴ بود که در آن اعضای گروه، شش غیرنظامی کاتولیک را در یک میخانه روستایی به ضرب گلوله کشتند. در سالهای اخیر، این گروه به دلیل پنهانکاری و سیاست محدود نگهداشتن عضویت انتخابی خود، مورد توجه قرار میگرفت. دیگر گروه شبه نظامی اصلی وفاداران، در طول درگیری به نام انجمن دفاع اولستر (UDA) بود که عضویت گستردهتری داشت.
از زمان آتشبس، UVF در شورشها، معاملات مواد مخدر و جرایم سازمانیافته نقش داشتهاست. همچنین برخی از اعضا مسئول ساماندهی مجموعه حملات نژادپرستانهای شناخته شدهاند.
منابع
- ↑ Mr N.J. HAAGERUP (1983–1984). "Report drawn up on behalf of the Political Affairs Committee on the situation in Northern Ireland" (PDF). EUROPEAN PARLIAMENT. European Communities.
- ↑ McDonald, Henry; Cusack, Jim (30 June 2016). "UVF - The Endgame". Poolbeg Press Ltd – via Google Books.
- ↑ McDonald, Henry; Cusack, Jim (30 June 2016). "UVF - the Endgame".
- ↑ Aaron Edwards - UVF: Behind the Mask p.206,207
- ↑ 21:00 https://www.youtube.com/watch?v=TfGe4WO8yok
- ↑ [۱], BBC
- ↑ "Sutton Index of Deaths: Organisation responsible for the death". Conflict Archive on the Internet (CAIN). Retrieved 1 September 2014.
- ↑ "Sutton Index of Deaths: Crosstabulations". Conflict Archive on the Internet (CAIN). Retrieved 1 September 2014.
- ↑ David McKittrick (12 March 2009). "Will loyalists seek bloody revenge?". ایندیپندنت. London. Retrieved 21 June 2011.
- ↑ "Inside the UVF: Money, murders and mayhem - the loyalist gang's secrets unveiled".
- ↑ Taylor, Peter (1999).
- ↑ Jim Cusack & Henry McDonald, UVF, Poolbeg, 1997, p. 107
- ↑ Bruce, Steve.
- ↑ Boulton, David, U.V.F. 1966–73: An Anatomy of Loyalist Rebellion, Gill & MacMillan, 1973, p.3 شابک ۹۷۸−۰۷۱۷۱۰۶۶۶۰
- ↑ "Police to investigate 'UVF gangsterism'". بیبیسی نیوز. 3 October 2013.
- ↑ "UVF 'behind racist attacks in south and east Belfast'".