ساکای تاداتسوگو

تاداتسوگو در سال 1527 در خانواده ساکای تاداچیکا، یک رعیت ارثی از قبیله ماتسودایرا در استان میکاوا به دنیا آمد.

وقتی تاداتسوگو به سن بلوغ رسید، ابتدا به پدر توکوگاوا ایه یاسو، ماتسودایرا هیروتادا خدمت کرد. تاداتسوگو شوهر شاهزادگان اوسویی و کیوین، خواهر هر دوی والدین ایه یاسو و از این رو عموی ایه یاسو بود.

گفته می شود که پس از مرگ هیروتادا، در سال 1551 تاداتسوگو به ایه یاسو جوان خدمت کرد و زندگی گروگانی را در سانپو انجام داد.

در سال 1558، تاداتسوگو ایه یاسو را در محاصره ترابه همراهی کرد و بعداً در سال 1560 در محاصره مارونه علیه قبیله اودا.

در سال 1563، در قیام Mikawa Ikkō-ikki، تاداتسوگو صادقانه از ایه یاسو پیروی کرد در حالی که بسیاری از قبیله ساکای در این قیام مشارکت داشتند.

پس از سال 1565، زمانی که ایه یاسو روابط خود را با قبیله ایماگاوا قطع کرد، تاداتسوگو فرماندهی قلعه یوشیدا در شرق میکاوا (تویوهاشی کنونی) را به عهده گرفت.

تا سال 1567، اکثریت نیروهای دایمیو در ارتش های توکوگاوا در دو بخش، هر یک با یک فرمانده جداگانه سازماندهی شدند. تاداتسوگو بر نیروهای 18 دایمیو-واسال توکوگاوا و همتای او، ایشیکاوا کازوماسا، فرماندهی نیروهای 13 دایمیو-واسال را به عهده گرفت. ویژگی‌های ثابت شده وفاداری، قابلیت اطمینان و رهبری تاداتسوگو در این درجه از اختیارات و اختیارات تفویض شده به وضوح نشان داده شده است. طبل ساکای تاداتسوگو، (تصویر هنرمند ژاپنی، هنرمند ukiyo-e، نقاش)

در سال 1572، در طول نبرد میکاتاگاهارا، تاداتسوگو جناح راست توکوگاوا را ایمن کرد و دید که نیروهایش توسط نیروهای مخالف تاکدا به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. و هنگامی که ایه یاسو و متحدانش به قلعه هاماماتسو عقب نشینی کردند، تاداتسوگو در نیرنگی شرکت کرد که تأثیرات پیروزی تاکدا در میدان را کاهش داد. و نیروهای تاکدا عقب نشینی کردند.

در سال 1575، در طول نبرد ناگاشینو، او یک حمله شبانه موفق را به همراه کاناموری ناگاچیکا علیه تاکدا رهبری کرد.

در سال 1578، پسر Tadatsugu، Sakai Ietsugu (1564-1619)، نقش پدرش را به عنوان کاستلان قلعه یوشیدا بر عهده گرفت. یعنی در ابتدای نام ایتسوگو افتخار ویژه ای بود که توسط توکوگاوا ایه یاسو اعطا می شد، جایزه ای ویژه برای رعیت های خاص، که به آنها اجازه می داد از یکی از کانجی های نام نانوری او استفاده کنند.

در سال 1584، در طول نبرد کوماکی و ناگاکوته، او با موفقیت حرکت نیروهای تویوتومی هیدیوشی علیه قلعه کیوسو را که توسط فرمانده تویوتومی موری ناگایوشی رهبری می‌شد، پس زد.

در سال 1590، در طول مبارزات انتخاباتی اوداوارا، تاداتسوگو دستور گرفت تا توکوگاوا هیدتادا، پسر و وارث ایه یاسو را به کیوتو همراهی کند، جایی که او به عنوان گروگان برای وفاداری ایه یاسو به تویوتومی در طول آن مبارزات انتخاباتی خدمت کرد. پس از نبرد، هیده یوشی به قبیله توکوگاوا دستور داد تا از دارایی های اجدادی خود به منطقه کانتو نقل مکان کنند. تاداتسوگو بازنشسته شد، اما پسرش ایتسوگو 30000 کوکو فودای فیف در Usui، در استان شیموسا دریافت کرد، و تاداسوگو آنها را در آنجا همراهی کرد.

تاداتسوگو در زمستان 1596 در کیوتو درگذشت. پس از مرگ تاداتسوگو، قبیله ساکای به پیشرفت خود ادامه داد. در سال 1604، فرزندان او به دامنه تاکاساکی (50000 کوکو) در استان کوزوکه نقل مکان کردند. در سال 1616، آنها به دامنه تاکاتا (100000 کوکو) در استان ایچیگو نقل مکان کردند. در سال 1619، آنها به دامنه ماتسوشیرو در استان شینانو منتقل شدند. و سپس، از 1622 تا 1868، آنها در دامنه Tsurugaoka (120000 koku) در استان دیوا نصب شدند. رئیس قبیله ساکائی در دوره میجی به عنوان یک «کنت» شناخته شد.

در سال 1560، در آن زمان، گفته می شود که تاداتسوگو با کاتانای خود یک گراز را کشت و نام اینوشیشی-گیری یا اینوکیری (猪切 قاتل گراز) را به خود اختصاص داد. خود تیغه اثری از ماسازان از مکتب تگای نارا و همکار موراماسا معروف (یا شاید نام دیگری برای خود موراماسا) بود. ماسازان همچنین Tonbōgiri (蜻蛉切 قاتل سنجاقک)، مشهورترین سه نیزه بزرگ ژاپن (天下三名槍)، سلاح مورد علاقه هوندا تاداکاتسو، یکی دیگر از Tokugawa Shitennō را تالیف کرد.

طایفه ساکای در قرن چهاردهم در استان میکاوا سرچشمه گرفت و ادعا می‌کرد که از میناموتو آریچیکا تبار است. آریچیکا دو پسر داشت: یکی از آنها، یاسوچیکا، ماتسودایرا نام داشت. و کوچکتر، چیکاوجی، نام ساکای را به خود اختصاص داد.

ساکای هیروچیکا، که پسر چیکاوجی بود، نیز دو پسر داشت و فرزندان آنها دو شاخه اصلی طایفه ساکای را به وجود آوردند. تاداتسوگو وارث شاخه ارشد این قبیله بود.