سردشت

برخی براین باورند که سردشت (زَردَشت) از آنجا که این نام را در کُردی «زرتشت» و «زرادشتر» می‌خوانند. عقیده دارند که سردشت از نام زرتشت گرفته شده باشد که بعد از گرویدن مردم به دین اسلام به سردشت تغییر نام پیداکرده باشد. همچنین سردشت می‌تواند از دو قسمت (سر) و (دشت) باشد که به معنی دشتی است که تا رودخانه زاب ادامه دارد.

سردشت قبل اسلام در ضلع شمال غربی شهر کنونی در کنار چشمه آبی بزرگ قرار داشته و مدتی به نام «نیزه رو» نامیده می‌شد و دارای پنج برج و با روی محکمی بوده که آثار آن هنوز پیداست. سردشت یکی از مناطق تاریخی و باستانی است که هنوز آثار متعددی از آن شناسایی نشده و دست نخورده مانده یا به غارت رفته‌است. در نزدیکی سردشت آثار قلعه‌ای مربوط به دوره اشکانیان به نام (وارش قاضی آوا) وجود دارد.

بمباران شیمیایی

نیروی هوایی عراق از ۷ تیر۱۳۶۶ با استفاده از بمب‌های شیمیایی در چهار نقطه پرازدحام شهر سردشت (از توابع استان آذربایجان غربی) انجام شد. در این حمله ۱۱۰ نفر از ساکنان غیرنظامی شهر جان باخته و ۸۰۰۰ تن دیگر نیز در معرض گازهای سمی قرار گرفتند و مسموم شدند.

شهر سردشت در ۳۶ درجه عرض شمالی و ۴۵ درجه و دقیقه شرقی در جنوب غربی استان آذربایجان غربی بر دامنه کوه «گرده‌سور» مشرف به دره زاب در فاصله ۳۵ کیلومتری مرز ایران و عراق و در ۱۵ کیلومتری شهر ربط واقع شده‌است. سردشت از شمال با مهاباد و پیرانشهر و از شرق نیز با بوکان همسایه است.

منطقه سردشت کوهستانی، ناهموار پوشیده از جنگل با وسعت ۱۶۶۰ کیلومتر مربع می‌باشد. از کوه‌های مرتفع منطقه سردشت می‌توان به اسامی زیر اشاره کرد:

• هومل
• بلفت
• هوینه مال (جنوب روستای قلعه رهش)
• زه ردکه (در منطقه آلان)
• سه ری گوم (پشت شهر میرآباد)
• ترخان
• ابراهیم جلال
• کوه نستان
• لندی شیخان
• داشان قلعه
• کاسه بردین
• حاجی ابراهیم
• برده سپیان
• شاخه خواره
• قوچی
• تاژندر

زبان

مردم سردشت به زبان کردی سورانی و با لهجه مکریانی صحبت می‌کنند. البته مردم منطقه سردشت نیز با لهجه مکریانی خود تکلم می‌کنند که تفاوت‌های کوچکی با لهجه مکریانی رایج در مهاباد و پیرانشهر دارد. زبان کردی مکریانی شاخه‌ای از کردی مرکزی محسوب می‌شود و قرابت‌های همسان با سورانی هولیر در استان اربیل و سورانی بابانی در بانه و استان سلیمانیه در کردستان عراق دارد. مکریان نام امارت تاریخی است که پیش از قانون جدید تقسیمات کشوری به منطقه‌ای در شمال غربی ایران گفته می‌شد که شامل شهرستان‌های تکاب، شاهین دژ، بوکان، سردشت، اشنویه، مهاباد و پیرانشهر و نقده می‌شد. منطقه رانیه و پژدر و قلادزه در کردستان عراق نیز به لحاظ قرابت زبانی و فرهنگی نیز به مکریان نزدیک است.

جمعیت

ژاک دمورگان فرانسوی در سال ۱۲۸۶ که طی یک سفر توریستی از شهر سردشت دیدن کرده، جمعیت این شهر را ۱۵۰۰ نفر ذکر کرده‌است. در نخستین سرشماری در سال ۱۳۳۵ خورشیدی جمعیت این شهر ۲٫۶۴۵ بوده و در سال ۱۳۵۵، جمعیت آن به ۱۰۲۰۷ نفر رسیده که نسبت به دورهٔ قبل ۸۹/۵ درصد، رشد داشته‌است. بر اساس نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۰ جمعیت شهر سردشت با ۸۱/۱ رشد به ۴۱۲۳۰ افزایش یافته‌است.

از امکان تاریخی و گردشگری سردشت می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

رودخانه زاب

رودخانه زاب به طول ۴۰۰ تا ۴۴۰ کیلومتر که از کوه‌های کردستان سرچشمه می‌گیرد و به طرف مغرب ایران خارج از مرز در کشور عراق به رود دیاله و سد دوکان و سپس به دجله می‌پیوندد. شاخه‌ای از زاب صغیر (که‌ڵوێ) از کوه‌های شمال غرب پیرانشهر (سیاه کوه با ارتفاع ۳۵۷۸ متر) شروع شده و ضمن دریافت آب از شعباتی مانند لاوین، بادین وارد تنگ گرژال می‌شود آنگاه در دشت که لوی ۶ کیلومتری سردشت جریان پیدا می‌کند آنگاه از زیر پل فلزی (سردشت- مهاباد- بانه) عبور می‌کند و در پیچ وخم کوهستان جریان پیدا می‌کند و شعبات دیگری مانند چم شلماش و رزگه را دریافت می‌کند و آنگاه مرز بین ایران و عراق را در منطقه آلان تشکیل می‌دهد؛ و بعداً به نام چم تیت وارد خاک عراق شده و سپس با دریافت شعبات مهم دیگر به دریاچه دکان عراق می‌ریزد و به دجله می‌پیوندد. در سال های اخیر(۱۳۹۹) با افتتاح و با ایجاد سد سردشت واقع در نزدیکی کولسه سفلی باعث به وجود آمدن جذبه گردشگری خاص شده است و علاوه بر انرژی برق در زمینه صید نیز پیشرفت بسازای برای شهر سردشت به همراه داشته است.

پل قلاتاسیان

یکی از پل‌های موجود بر رودخانه زاب صغیر پل قلا تاسی یا قلاتاسیان است که به مرور زمان و همچنین بالا آمدن آب موجب تخریب لایه‌های سست سطحی آن شده طول پل شمالی- جنوبی است و در حقیقت به استثنای یکی از ستون‌های شمالی سنگ چینی که ملاط ان تقریباً از پایه شروع شده بقیه ستون‌ها را نگ‌های طبیعی طرفین پل که ناشی از شیب تند کوهستانی و آخرین دامنه آن است با سه ستون سنگی نیمه تمام طبیعی که هر کدام با سنگ چینی محکم پایه‌های اصلی پل را تشکیل می‌دهند ساخته شده‌است. این پل بر سر راه قدیمی میر آباد به مهاباد در قسمت شمالی رودخانه زاب کوچک بنا شده نزدیکترین روستا به پل قلاتاسیان از سمت غربی روستاهای نبی آوا و موسالان است. احتمالاً این پل در اواسط قرن سیزدهم هجری و به دستور شیخ مولانا از مریدان شیخ یوسف الدین برهان بنا شده باشد و به گفته‌ای به پل مولانا نیز شهرت دارد.

گرمابهٔ بیستون

حمام قدیمی (گرمابهٔ بیستون) در داخل شهر که به دستور زمان عزیزخان مکری سیاستمدار کُرد در دوره قاجار ساخته شده‌است.

محوطه‌های تاریخی متعدد که هنوز در سطح ناحیه شناسایی و کشف نشده‌اند، را می‌توان به عنوان بستر و زمینه‌ساز رشد و شکوفایی ناحیه در زمینه‌های مختلف اجتماعی و اقتصادی و توریستی دانست؛ با ذکر این اوصاف باید گفت که سردشت قابلیت تبدیل به منطقه نمونه گردشگری را دارد.

بازار و گمرک

سردشت دارای سه بازارچه فعال مرزی قاسم رش، کیله و بیژوه در منطقه آلان است؛ که از طریق گمرک قضایی و بازارچه کیله در سال ۱۳۸۹ ۵۷ میلیون دلار کالا صادر شده‌است. سردشت مبدأ صدور کالاهای خارجی به بازارچه‌ها و پاساژهای شهرهایی چون بانه، مهاباد و پیرانشهر و حتی ارومیه، می‌باشد. جالب توجه اینکه این در شهرهای مذکور کالاها با قیمت‌های گزاف تر فروخته می‌شوند ولی در شهر سردشت با قیمت نازل می‌توان آن‌ها را خرید.

همچنین سردشت دارای گمرک و مرز زمینی کیله با کردستان عراق می‌باشد که درحال تبدیل شدن به مرز بین‌المللی است. فاصله سردشت از طریق راه آسفالته با مرز ۱۴ کیلومتر و فاصله هوایی سردشت با نقطه صفر مرزی کیله ۸ کیلومتر می‌باشد، و فاصله سردشت با قلادزه (قلعه دیزه) ۳۵ کیلومتر و با رانیه ۶۵ کیلومتر و با هولیر (اربیل) ۲۰۰ کیلومتر می‌باشد. با افتتاح مرز بین‌المللی کیله، سردشت به دروازه ترانزیت ایران در شمال غرب به کردستان عراق، ترکیه، سوریه و حوزه مدیترانه تبدیل می‌شود.

شهر سردشت دارای جاده مستقیم با شهرهای بوکان، ارومیه، مهاباد، بانه و پیرانشهر است.

سردشت دارای جاده آسفالته مناسب با اقلیم کردستان می‌باشد.

• فاصله سردشت با شهرهای اقلیم کردستان و ایران به صورت زیر است:

شهر	کشور/اقلیم	مسافت (کیلومتر)
قلعه دیزه	کردستان	۳۵
رانیه	کردستان	۶۵
سنگسر	کردستان	۵۰
ژاراوه	کردستان	۴۵
اربیل	کردستان	۱۸۹
دهوک	کردستان	۳۰۵
سلیمانیه	کردستان	۱۷۷
کرکوک	کردستان	۲۱۸
حاج عمران	کردستان	۹۴
وان	ترکیه	۴۲۵
ارومیه	ایران	۲۲۵ (از مسیر اشنویه)
سرو	ایران	۲۴۰
بوکان	ایران	۹۹(جاده شوسه-آسفالته)
بوکان	ایران	۱۳۰ (مسیر ربط- خلیفان - بوکان)
تبریز	ایران	۳۳۰
ماکو	ایران	۴۴۰
مهاباد	ایران	۱۲۰
اشنویه	ایران	۱۴۰
پیرانشهر	ایران	۸۵
نقده	ایران	۱۲۵
بانه	ایران	۶۷
سقز	ایران	۱۲۵
بیجار	ایران	۲۶۵
سنندج	ایران	۳۰۵
کرمانشاه	ایران	۴۳۰
ایلام	ایران	۶۴۵
زنجان	ایران	۴۱۰
تهران	ایران	۷۴۰

ترمینال سردشت دارای سرویس‌های منظم روزانه به شهرهای بوکان، ارومیه، مهاباد، نقده، پیرانشهر، اشنویه، مراغه، تبریز، تهران، سقز، و بانه می‌باشد.

جاده سردشت به بوکان

از دهه‌های قبل، مطالبه مردم شهرستان سردشت، تبدیل جاده روستایی سردشت به بوکان به طول ۹۹ کیلومتر به جاده بین شهری است. اما تاکنون این امر میسر نشده‌است. جاده سردشت به بوکان، می‌تواند سردشت را از بن‌بست ارتباطی بیرون بیاورد و به شهر بوکان متصل کند.

شهرهای خواهر

پرچم	شهر	کشور	سال خواهر خواندگی
	هیروشیما	ژاپن	۱۳۸۴

روز سه‌شنبه ۷ تیر ۱۳۸۴ با حضور هیأتی ژاپنی از شهرهای هیروشیما و ناگاساکی، خیابانی در شهر سردشت به نام خیابان هیروشیما نامگذاری شد. همچنین در شهر هیروشیما نیز خیابانی به نام خیابان سردشت نامگذاری شده‌است.

در روز ۴ خرداد ۱۴۰۰ خیابانی در تهران واقع در بزرگراه شهید چمران، بالاتر از خیابان باقرخان به نام خیابان سردشت نامگذاری شد.

• تصویری از میدان شهدای هفت تیر سردشت

• افخمی، ابراهیم (۱۳۷۳)، تاریخ و فرهنگ ادب مکریان-جلد دوم، بوکان: محمدی سقز