سینمای پاراگوئه
سینمای پاراگوئه به صنعت سینما در این کشور اشاره دارد. سینما در پاراگوئه به صورت تاریخی کوچک مانده‌است. اگرچه در ۲ دهه اخیر چندین فیلم‌ساز بومی این کشور درجشنواره بین‌المللی فیلم روتردام و در جشنواره کن حضور داشتند.
پیشینه
اولین فیلم‌های کوتاه صامت سینمای پاراگوئه در سال ۱۹۰۵ توسط کارگردان آرژانتینی ارنستو گونچه ساخته شد. اولین فیلم سینمای بومی این کشور توسط هیپولیتو کارون بانام روح پاراگوئه در ۱۹۲۵ به مدت زمان ۱۰ دقیقه تولید شد. اولین فیلم ناطق سینمای این کشور توسط فیلم‌ساز آرژانتینی روکه فونس با نام در جهنم چاکو در سال ۱۹۳۲ عرضه شد. این فیلم مستند به جنگ چاکو پرداخته بود.
حضور سینماگران آرژانتینی در بدنه سینمای پاراگوئه تا دهه ۵۰ امری رایج بود. به قدرت رسیدن آلفردو اشتروسنر در سال ۱۹۵۴ در لطمه به سینمای نوپای این کشور بی‌تاثیر نبود. وی از طریق کودتا به قدرت رسید و تا سال ۱۹۸۹ عنوان رئیس‌جمهور پاراگوئه را داشت و یک دیکتاتوری نظامی در این کشور برقرار کرده بود.
لوکاس دماره با فیلم جنگی عطش (۱۹۶۰) جنگ چاکو و جنگ پاراگوئه را روایت کرد. این فیلم اقتباسی از آثار نویسنده شهیر و تبعیدی پاراگوئه آگوستو روا باستوس بود. آگوستو روا باستوس خود نیز در نگارش فیلم‌نامه‌های بسیاری دست داشت که عمده آنان توسط کارگردان‌های آرژانتینی و بعضاً پاراگوئه‌ای به فیلم درآمدند.
سینمای مدرن
در ۲۰۱۵ اتفاق مهم سینمای پاراگوئه، معرفی اولین فیلم از بدنه سینمایی این کشور به مراسم اسکار بود. فیلم مستند اوقات ابری (۲۰۱۵) ساخته آرامی اولون به هشتاد و هشتمین دوره جوایز اسکار ارسال شد که البته در جمع نامزدهای اصلی قرار نگرفت.
در ادامه خوان کارلوس مانگلیا فیلم‌ساز بدنه سینمایی پاراگوئه نیز با فیلم جستجوگران طلا (۲۰۱۷) در نودمین دوره جوایز اسکار شرکت کرد.
مارسلو مارتینسی با فیلم وارثین (۲۰۱۸) در نود و یکمین دوره جوایز اسکار شرکت کرد اما در مرحله آخر جزو نامزدهای نهایی قرار نگرفت. وارثین از معدود فیلم‌های سینمای بدنه پاراگوئه است که جوایز فراوانی از جشنواره‌هایی مانند شصت و هشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین و جشنواره‌های اسپانیایی زبان مانند جایزه گویا بدست آورده‌است.
آمار و ارقام
در حال حاضر ۱۷ سالن سینمای فعال در پاراگوئه وجود دارد. بین سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۵ در این کشور ۴۰ فیلم بلند و ۳۶ فیلم مستند تولید شده‌است.
منابع
- ↑ Atkins, G. Pope (1997) Encyclopedia of the Inter-American System. Greenwood Publishing Group, p. 71. ISBN 0-313-28600-0.
- ↑ Farcau, Bruce W. (1996). The Chaco War: Bolivia and Paraguay, 1932–1935. Greenwood Publishing Group, pp. 7–8. ISBN 978-0-275-95218-1.
- ↑ «Roque Funes». IMDb. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۰-۲۸.
- ↑ Simon Sebag Montefiore. History's Monsters. Metro Books, 2008. p. 271. ISBN 1-4351-0937-6.
- ↑ Green, W. John (2015). A History of Political Murder in Latin America: Killing the Messengers of Change. SUNY Press. p. 266. ISBN 978-1-4384-5663-8. Stroessner reportedly listened on the phone as the secretary of the Paraguayan communist party was ripped apart with a chainsaw.
- ↑ «Lucas Demare». IMDb. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۰-۲۸.
- ↑ Foster, David William (1978), Augusto Roa Bastos, Boston: Twayne, ISBN 0-8057-6348-1.
- ↑ Chomsky, Noam; Herman, Edward S. (1979). The Washington Connection and Third World Fascism. Black Rose Books Ltd. p. 115. ISBN 978-0-919618-88-6.
- ↑ Barraclough، Leo؛ Barraclough، Leo (۲۰۱۵-۰۹-۰۳). «Oscars: Paraguay Selects 'Cloudy Times' as its Academy Award Entry (EXCLUSIVE)». Variety (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۰-۲۸.
- ↑ Hopewell، John؛ Hopewell، John (۲۰۱۶-۱۱-۳۰). «FilmSharks Intl. Acquires World Sales Rights to '7 Cajas' Follow-Up 'Los Buscadores' (EXCLUSIVE)». Variety (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۰-۲۸.
- ↑ «"Las Herederas" será nuestra representante en los Premios Oscar, Goya y Ariel 2019». ACADEMIA DE CINE DE PARAGUAY (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۰-۲۸.
- ↑ Clarke، Stewart؛ Clarke، Stewart (۲۰۱۸-۰۱-۱۵). «Berlin Film Festival Fleshes Out Competition Lineup». Variety (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۰-۲۸.
- ↑ «Berlinale | Press | Press Releases | All Press Releases - Competition and Berlinale Special: Christian Petzold, Emily Atef, Lance Daly, Marcelo Martinessi, Cédric Kahn, Adina Pintilie, Markus Imhoof, Mani Haghighi, Måns Månsson and Axel Petersén, David and Nathan Zellner in the Competition programme / Raman Hui, Fernando Solanas, Paul Williams in the Berlinale Special». web.archive.org. ۲۰۱۸-۰۱-۱۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ ژانویه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۰-۲۸.
- ↑ "La Nación / Los Buscadores y Ejercicios de Memoria, preseleccionadas para el Oscar y el Goya". www.lanacion.com.py (به اسپانیایی). Retrieved 2020-10-28.