شرف‌الدین قهرمانی

وی در ۱۲۷۹ در تهران زاده شد. پدرش کیومرث میرزا عمیدالدوله بود. وی پس از آموزش‌های دبستان و دبیرستان، به آموزشگاه سن لوئی و سپس دارالفنون رفت و پس از آن در «مدرسهٔ نظام» به افسری رسید. در سال‌های پایانیِ سدهٔ سیزدهم خورشیدی (۱۲۹۷–۱۲۹۹)، در آتریاد همدان بود و به همراه رضاخان، کودتای سوم اسفند را انجام داد. در ۱۳۰۳، با درجهٔ ستوان یکمی برای آموزش خلبانی به شوروی رفت و پس از آموزش، با یک فروند هواپیمای خریداری‌شده به ایران بازگشت. شرف‌الدین قهرمانی در ۱۳۱۹ با درجهٔ سرهنگی به «جانشینی اداری» نیروی هوایی گماشته شد و در ۲۱ آذر ۱۳۲۱ به فرماندهی نیروی هوایی برگزیده شد. در ۲۸ دی ماه ۱۳۲۱، به فراخوان انگلیسی‌ها برای بازدید از پایگاه حبانیه و چگونگی جبههٔ مصر به عراق رفت. پرواز از مهرآباد برخاست؛ ولی شوربختانه پس از ساعتی از روی بدی هوا سرنگون شد و وی تنها پس از ۳۷ روز فرماندهی بر نیروی هوایی کشته شد. طی مراسمی رسمی، جنازهٔ وی تشییع و در گورستان ظهیرالدوله به خاک سپرده شد.

از سرهنگ قهرمانی به نام یک فرمانده و خلبان دانا نام برده شده‌است.

از وی بیش از سی و هفت اثر به جای مانده است.

تألیفات

• «آموزش هوایی تاکتیک هوایی»
• «استتار توپ»
• «پیش‌آهنگ خلبان»
• «خدای می‌رساند»
• «شاهسون و دیوانه»
• «هواپیمایی»
• «ختم غائله سیمیتقو»
• «بی‌بی گلابی»

ترجمه‌ها

• «جاسوسی و جلوگیری از آن»
• «حکومت تزار و محمدعلی میرزا»
• «قوای سری در جنگ بین‌المللی»
• «فرهنگ جامع روسی به فارسی»
• «فرهنگ جامع فارسی به روسی»

• علی بابایی، غلامرضا. تاریخ نیروی هوایی ایران.
• «قهرمانی، شرف الدین». راسخون. دریافت‌شده در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۶.
• عاقلی، دکتر باقر (۱۳۸۰). شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران. ج. دوم. نشر گفتار باهمکاری نشر علم. ص. ۱۲۴۶.
• «امروز در تاریخ - روزنامه دنیای اقتصاد». دریافت‌شده در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۶.