شعر غنایی
شعر غنایی در لغت به معنای آواز خوانی، سرود و نغمه است و در اصطلاح به شعری گفته می‌شود که بیان‌گر عواطف و احساسات شخصی شاعر باشد. اینگونه اشعار بیشتر به صورت کوتاه بیان می‌شوند. منظومه شعر ویس و رامین یا خسرو و شیرین از جمله اشعار غنایی محسوب می‌شوند.
پانویس
- ↑ اعظم بابایی. «ادبیات غنایی». پژوهشکده باقرالعلوم (ع). دریافت‌شده در ۱۳۹۱ بهمن ۱۶.
منابع
- Associate Professor ON Tansu, Greek Literary History lecture notes
- Prof. Dr. Candan Şentuna Greek Literature and History Lecture Notes
نظر خود را درباره این مقاله بنویسید