شوسف
شوسِف مرکزِ بخشِ شوسفِ شهرستانِ نهبندان در استان خراسان جنوبی ایران است. شهر شوسف در کنار شهر نهبندان یکی از دو شهر واقع در شهرستان نهبندان را تشکیل می‌دهند.
| شوسِف | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | خراسان جنوبی |
| شهرستان | نهبندان |
| بخش | شوسف |
| مردم | |
| جمعیت | ٣٬۱۸١ نفر (۱۳۹۵) |
| رشد جمعیت | ۶٪+ (۵سال) |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع | ۱۴۶۲ متر [۱] |
| اطلاعات شهری | |
| شهردار | آقای عمانی |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۵۶۳۲۶۰ |
| شناسهٔ ملی خودرو | |
| کد آماری | ۲۴۴۱ |
جمعیت
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۳٬۱۸۱ نفر (در ۸۷۹ خانوار) بوده‌است.
| جمعیت تاریخی | ||
|---|---|---|
| سال | جمعیت | ±% |
| ۱۳۸۵ | ۲٬۳۳۸ | — |
| ۱۳۹۰ | ۳٬۰۱۰ | ۲۸٫۷٪+ |
| ۱۳۹۵ | ۳٬۱۸۱ | ۵٫۷٪+ |
اماکن دیدنی
قلعه‌دختر
در حدود ۵ کیلومتری غرب شوسف و در میان کوه‌های نسبتاً بلند بر فراز کوهی به ارتفاع ۲ هزار و ۲۰۰ متر قلعه‌ای واقع شده که اهالی روستای طارق در شمال این کوه از آن به قلعه رستم و اهالی شوسف از آن به قلعه دختر یاد می‌کنند این قلعه از لحاظ موقعیت، صعب العبورترین قلعه شهرستان نهبندان است. در دره‌های واقع در دو طرف این کوه جویباری روان است که در گذشته آب مورد نیاز اهالی قلعه را تأمین می‌کرده‌است. مصالح استفاده شده در این قلعه بیشتر سنگ و مقداری هم آجر با ابعاد ۳۰در۳۰ بوده‌است. قطعات سفالی یافت شده در این قلعه مربوط به ۲ دوره است نوع اول سفال‌ها شباهت زیادی به سفال‌های دوران تاریخی قلعه نهبندان دارد و نوع دوم مربوط به دوران اسلامی است به‌طور کلی بررسی آثار سفالی قلعه بیانگر احداث آن در دوران ساسانی و استفاده از آن در دوران اسلامی به ویژه اسماعیلیه است.
بند بخشدار
بند بخشدار در فاصله سه کیلومتری جنوب غرب شوسف و۳۵کیلومتری شمال نهبندان در مسیر رودخانه‌ای به نام هنگر که از کوه‌های غرب شوسف سر چشمه گرفته و به طرف شوسف سرازیر می‌شود، احداث شده‌است.
بند تاریخی بخشدار در فاصله حدود پنج کیلومتری غرب شوسف بر روی رودخانه هنگر که از کوه‌های واقع در غرب شوسف سرچشمه گرفته و به طرف شوسف جاری می‌شود بسته شده‌است. این بند در مناسبترین محل از نظر استحکام زمین و محلی که دو دماغه سنگی درست روبروی یکدیگر قرار گرفته و کم عرض‌ترین محل رودخانه را به وجود آورده‌اند بسته شده. طول تاج این بند حدود ۱۵ متر، عرض تاج حدود ۵/۸ متر و عرض بند در پایه ۱۰ متر است ارتفاع اولیه بند طبق شواهد ۶ متر بوده که بعلت تخریب قسمت‌هایی از بتد ارتفاع کنونی بند حدود ۸/۴ متر است. متأسفانه نیمی از بند در گذشته در پی یک بارندگی شدید تخریب شده‌است. مصالح بکار رفته در ساخت این بند سنگ، آجر و ملات ساروج می‌باشد. هر چند این بند از لحاظ تاج کوچک است اما مخزن بند به لحاظ عرض زیاد رودخانه نسبتاً وسیع بوده و میزان زیادی آب را ذخیره می‌کرده‌است. با توجه اینکه این رودخانه در سال‌های پر باران همیشه جریان دارد، بازسازی این بند به صورت سنتی و اولیه علاوه بر بازسازی یک اثر تاریخی از چند لحاظ دیگر مفید است. اول ازلحاظ تأمین آب کشاورزی و نیز آب شرب شوسف و روستاهای اطراف و دیگر از لحاظ جذب توریست و گردشگر. بند بخشدار مربوط به اواخر دوره قاجار -اوایل دوره پهلوی است و این اثر در تاریخ ۷ مرداد ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۳۱۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.واقعا زیباست دیدن فرمایید
سرسد
همان سد شوسف است که آب مصرفی خانوار های شوسف را تامین می‌کند.اهالی شوسف در مواقع خاص مثل لحظه باریدن باران، شکست عشقی... یا برای به اصطلاح دور دور به آنجا می‌روند و فرشی پهن می‌کنند و به امواج آب می‌نگرند. سرسد برای شوسفی ها مثل بام تهران برای تهرانی ها است. به طوری که اگر به یک شهروند شوسفی بگویید برویم و یک دوری بزنیم وی قطعا شمارا به سر سد خواهد برد. مهدی نوری کاربر ویکی پدیا.
جستارهای وابسته
- روستای خسروی
منابع
- ↑ «تعداد جمعیت و خانوار به تفکیک تقسیمات کشوری براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵» (اکسل). درگاه ملی آمار.
- اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳خ.
- مختصات و ارتفاع، پیش‌شماره