صندوق بازنشستگی

صندوق بازنشستگی به صندوقی گویند که توسط کارفرما برای حفظ و مدیریت سرمایه کارمندان شرکت تأسیس شده و وجوه سرمایه‌گذاری شده در این صندوق، توسط کارفرما و کارمندان جمع‌آوری شده‌است.

هدف اصلی تأسیس این صندوق‌ها، افزایش دارایی آن و سودآوری با درآمد ثابت، برای آن دسته از کارکنانی است، که به سن بازنشستگی رسیده‌اند. صندوق‌های بازنشستگی معمولاً توسط موسسات مالی ثانویه در خارج از خود نهاد، مدیریت می‌شوند. وجوه این صندوق نیز بسیار بالا بوده و در بسیاری از کشورها، سرمایه‌گذاری‌های بلوکی انجام می‌دهند.

برخی از مطالعات صورت گرفته توسط بانک جهانی و نیز تحقیقات علمی انجام شده نظیر مطالعات مشترک دکتر سیدمحمد عباس نیا و دکترمحمدهاشم بت شکن و دکتر محمدعلی دهقان دهنوی، که توسط مجمع تشخیص مصلحت نیز مورد تائید قرارگرفت، یکی از چالشهای کلیدی در صندوقهای بازنشستگی را فقدان یک نهاد ناظر تخصصی می دانند.[۱] موضوعی که به صورت طرح در مجلس شورای اسلامی نیز مطرح گردید اما هنوز به نتیجه مشخصی نرسیده است. موضوع تشکیل نهادناظر تخصصی در برنامه پیشنهادی دکتر حجت اله عبدالملکی وزیر تعاون کار و رفاه اجتماعی دولت سیزدهم نیز مورد طرح و تاکید قرار گرفت.

بنابر گزارش اکونومیست، بر پایه تحقیقات انجام شده توسط مورگان استنلی، در سال ۲۰۰۸ مجموع دارایی صندوق‌های بازنشستگی در سراسر جهان، در حدود ۲۰ تریلیون دلار برآورد می‌شود، که بزرگتر از تمامی نهادهای سرمایه‌گذاری مانند: صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک، شرکت‌های بیمه، صندوق‌های سرمایه‌گذاری، سهام اختصاصی یا صندوق‌های ذخیره ارزی می‌باشد.