کردشولی
کُردشولی یکی از طوایف مستقل و کردتبار استان فارس می‌باشد. کردشولی در ساختار ایلی قبلاً ایل مستقل بوده که به مرور یا در اثر حمله مهاجمان و همچنین رواج یکجانشینی از جمعیت آن بتدریج کاسته شده و به طایفه مستقل تبدیل شده‌است. امروزه اکثر کردشولی‌ها در دهستان خنجشت وچشمه رعنا سه قلات و کافتر ساکن می‌باشند. در زیست‌بوم این طایفه مکان‌های بسیاری به نام کردشول نامگذاری شده‌است و در اصل هر جایی که تعدادی از این طایفه کوچندگی را رها کرده و ساکن گردیده‌اند به نام کردشول نامگذاری شده‌است که مهمترین این روستاها کردشول پاسارگاد، کردشول قیر و کارزین و کردشول اقلید (چشمه رعنا) هستند.
| مناطق با جمعیت چشمگیر | |
|---|---|
| استان فارس | |
| زبان‌ها | |
| زبان فارسی | |
| دین | |
| اسلام، شیعه | |
کردشولی‌ها در اواخر قاجاریه و اوایل پهلوی در ساختار ایل قشقایی جایگاه ایلی مناسبی داشته و پس از ان از لحاظ ساختار ایلی طایفه‌ای از طوایف ایلات خمسه استان فارس محسوب می‌شده‌است.
نام
نام کردشولی از دو واژه کرد و شولی ساخته شده که جزء اول یعنی کرد اشاره به کوچ روی دارد. جزء دوم یعنی شولی اشاره به مردم شول دارد و در شولستان (شهرستان‌های رستم، ممسنی، کوهچنار در استان فارس، دیلم و گناوه و کوه‌های شول در شمال استان بوشهر و گچساران در کهگیلویه و بویراحمد و ماهشهر و فسا در استان خوزستان) می‌زیستند که در اثر جنگ‌های بزرگ و متعدد به ایل‌های کوچک‌تر تقسیم شدند. البته دانشنامه ایرانیکا این طایفه را از مهمترین طوایف کرد در فارس دانسته‌است.
دین و زبان
زبان کردشولی‌ها در اصل فارسی است و نزدیکی و مشابهت‌هایی نیز با زبان فارسی شیرازی دارد.
کردشولی‌ها مسلمان و شیعه دوازده امامی هستند.
جمعیت
در آخرین سرشماری عشایر کوچنده در سال ۱۳۸۷ جمعیت عشایر کوچنده آنان ۸۵۷ خانوار و ۴۱۵۷ نفر با ۶ تیرهٔ ارباب‌دار، باباملکی، خلجی، کوش‌پا (کفش پا)، لری و مرادشفیع و ۱۵ بنکو بوده‌است.
سرزمین و کوچ
قلمرو طایفه کردشولی ناحیه باریکی منطقه در بیت روستای چشمه رعنا و کافتر بنام کردشول است و همین طور دریاچه ای خشک شده بنام دریاچه کردشل نیز وجود دارد در مغرب قلمرو ایل باصری و مشرق قلمرو طایفه شش بلوکی از ایل قشقایی را شامل می‌شود. ییلاق این ایل منطقه خنگشت و دشت نمدان و قشلاقشان نیز در نواحی مبارک‌آباد قیر می‌باشد و جهرم و سعادت شهر می باشد. فامیلی های مشهور اکثرا زارعی کردشولی /تعدای کریمی و زراعت پیشه رحیمی و....
پانویس
- ↑ «نتایج سرشماری عشایر کوچنده». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ مه ۲۰۱۳.
- ↑ «مقاله هفتم فارس در ایرانیکا».
- ↑ «ایل کردشولی». پارسی ویکی.
- ↑
- ↑ Anonby، Erik John؛ John، Anonby، Erik (ژوئیه ۲۰۰۳). Update on Luri: How many languages?. Journal of the Royal Asiatic Society (Third Series).
- ↑ "shu". iso639-3.sil.org (به انگلیسی). Retrieved 2018-04-21.
- ↑ یوسفی، احسان (۱۳۹۳). عشایر پارس. قشقایی.
منابع
- «نتایج سرشماری عشایر کوچنده». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ مه ۲۰۱۳.
- یوسفی، احسان. عشایر پارس: ایل باصری و طایفه کردشولی.
[[رده:ایلات کرد]