عبدالحسین بهنیا
عبدالحسین بهنیا (۱۲۸۳–۱۳۴۷ اروپا) از کارگزاران اقتصادی دوران پهلوی بود.
عبدالحسین بهنیا | |
|---|---|
| وزیر دارایی ایران | |
| دوره مسئولیت ۱۳۴۱ – ۱۳۴۲ | |
| پادشاه | محمدرضا شاه پهلوی |
| نخست‌وزیر | امیر اسدالله علم |
| دوره مسئولیت ۱۳۴۰ – ۱۳۴۱ | |
| نخست‌وزیر | دکتر علی امینی |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱۲۸۳ خورشیدی تهران، ایران |
| درگذشته | ۱۳۴۷ |
| ملیت |  ایران |
| محل تحصیل | مدرسه علوم سیاسی تهران |
| دین | اسلام |
در مدرسه علوم سیاسی درس خواند و به استخدام مالیه درآمد. بتدریج در مشاغل مدیرکلی دفتر وزارتی، مدیرکلی دخانیات، مدیرکلی خالصه‌جات (املاک دولتی)، مدیرکلی معاملات خارجی و مدیرکلی وزارت دارایی پیش رفت تا معاون پارلمانی وزارت دارایی شد و در طول دوران نخست‌وزیری عبدالحسین هژیر در سال ۱۳۲۷ که کرسی وزارت دارایی خالی بود، سرپرستی این وزارت‌خانه را به عهده داشت.
بهنیا در سال ۱۳۴۰ در کابینه دکتر علی امینی به وزارت دارایی و سرپرستی وزارت گمرکات و انحصارات منصوب شد. در اواخر کابینه از وزارت مستعفی شد و چند ماه بعد دوباره در کابینه امیر اسدالله علم به وزارت دارایی معرفی شد و نزدیک به یک سال وزیر بود.
بهنیا سپس رئیس بانک اعتبارات ایران و عضو شورای عالی بانک ملی شد تا اینکه در سال ۱۳۴۷ در اروپا پس از عمل جراحی درگذشت. از او کتابی به نام پشت پرده سیاست بر جای مانده که به مسائلی دربارهٔ حکومت‌های رزم‌آرا، مصدق و زاهدی و نفت پرداخته‌است.
پانویس
- ↑ عاقلی، باقر (۱۳۸۰). شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران - جلد اول. تهران: نگاه. صص. ۳۴۸–۳۴۹.