عصر الیزابت
عصر الیزابت (به انگلیسی: Elizabethan era) دوره‌ای در تاریخ انگلستان است که با فرمانروایی الیزابت یکم (۱۵۵۸–۱۶۰۳) متمایز می‌شود. تاریخ‌نگاران معمولاً از این دوره به‌عنوان دوران طلایی تاریخ انگلستان یاد می‌کنند. نماد «بریتانیا» (Britannia)، که نخستین بار در سال ۱۵۷۲ استفاده شد، از آن پس اغلب به نشانهٔ عصر الیزابت به‌عنوان عصر روشنگری (رنسانس) انگلستان به‌کار رفت که غرور ملی را توسط آرمان‌های کلاسیک، توسعهٔ بین‌المللی، و پیروزی نیروی دریایی پادشاهی بریتانیا بر اسپانیا القا کرد. اسپانیا در آن هنگام پادشاهی‌ای رقیب و منفور بود.
| ۱۵۵۸–۱۶۰۳ | |
| پس از | دوره تودور |
|---|---|
| پیش از | دوره استوارت (دوره جاکوبین) |
| پادشاه(ها) | الیزابت یکم |
تخیل و واقعیت
دوره ویکتوریا و اوایل قرن بیستم عصر الیزابت را ایده‌آل ساخت. دانشنامه بریتانیکا خاطر نشان می‌سازد که دوران طولانی حکومت الیزابت دوران طلایی انگلستان بود.