حساب کاربری
​
زمان تقریبی مطالعه: 8 دقیقه
لینک کوتاه

فرمول لایبنیتس برای دترمینان

در جبر، فرمولِ لایبنیتس، دترمینانِ یک ماتریس مربعی A = ( a i j ) i , j = 1 , … , n

را نشان می‌دهد. فرمول به افتخارِ گوتفرید لایبنیتس ریاضی‌دانِ آلمانی نام‌گذاری شده‌است و عبارت است از:

det ( A ) = ∑ σ ∈ S n sgn ⁡ ( σ ) ∏ i = 1 n a i , σ ( i )

برایِ یک ماتریسِ n×n که sgn تابع علامتِ مخصوصِ جایگشت‌ها در گروه جایگشت‌هایِ Sn است که مقدارِ +۱ یا -۱ را به ترتیب برایِ جایگشت‌های زوج یا جایگشت‌هایِ فرد برمی‌گرداند.

یک شیوه‌ی رایج دیگر از نشان‌گذاری آن، استفاده از نماد لوی-چیویتا است که با قرارداد جمع‌زنی اینشتین به رابطه‌ی زیر تبدیل می‌شود:

det ( A ) = ϵ i 1 ⋯ i n A 1 i 1 ⋯ A n i n ,

که در بین فیزیک‌دانان کاربرد بیشتری دارد.

اثبات

قضیه تنها یک تابع چون

F : M n ( K ) ⟶ K

وجود دارد که پادمتقارن است، نسبت به ستون‌ها خطی است و مقدار آن به ازایِ ماتریس همانی برابر است با ۱: F ( I ) = 1

.

یکتایی: فرض می‌کنیم که F

چنین تابعی باشد و قرار می‌دهیم A = ( a i j ) i = 1 , … , n j = 1 , … , n
که یک ماتریسِ n × n
است. A j
را به عنوانِ j
ام از ماتریسِ A
می‌خوانیم به عنوان مثال A j = ( a i j ) i = 1 , … , n
. بنابراین داریم: A = ( A 1 , … , A n ) .

هم‌چنین قرارداد می‌کنیم که E k

ستونِ k
ام از ماتریسِ یکه را نشان دهد.

حال می‌توانیم هر یک از ستون‌هایِ A j

را بر حسب E k
نمایش دهیم:

A j = ∑ k = 1 n a k j E k
.

از آن‌جا که F

خطی است داریم:

F ( A ) = F ( ∑ k 1 = 1 n a k 1 1 E k 1 , A 2 , … , A n ) = ∑ k 1 = 1 n a k 1 1 F ( E k 1 , A 2 , … , A n ) = ∑ k 1 = 1 n a k 1 1 ∑ k 2 = 1 n a k 2 2 F ( E k 1 , E k 2 , A 3 , … , A n ) = ∑ k 1 , k 2 = 1 n ( ∏ i = 1 2 a k i i ) F ( E k 1 , E k 2 , A 3 , … , A n ) = ⋯ = ∑ k 1 , … , k n = 1 n ( ∏ i = 1 n a k i i ) F ( E k 1 , … , E k n ) .

از پادمتقارن بودن ماتریس نتیجه می‌گیریم که اگر k 1 = k 2

آن‌گاه:

F ( … , E k 1 , … , E k 2 , … ) = − F ( … , E k 2 , … , E k 1 , … ) F ( … , E k 1 , … , E k 2 , … ) = − F ( … , E k 1 , … , E k 2 , … ) F ( … , E k 1 , … , E k 2 , … ) = 0

As the above sum takes into account all the possible choices of ordered n

-tuples ( k 1 , … , k n )
، and because k i 1 = k i 2
implies that F is zero, the sum can be reduced from all tuples to جایگشت as

∑ σ ∈ S n ( ∏ i = 1 n a σ ( i ) i ) F ( E σ ( 1 ) , … , E σ ( n ) ) .

Because F is alternating, the columns E

can be swapped until it becomes the identity. The sign function sgn ⁡ ( σ )
is defined to count the number of swaps necessary and account for the resulting sign change. One finally gets:

F ( A ) = ∑ σ ∈ S n sgn ⁡ ( σ ) ( ∏ i = 1 n a σ ( i ) i ) F ( I ) = ∑ σ ∈ S n sgn ⁡ ( σ ) ∏ i = 1 n a σ ( i ) i

as F ( I )

is required to be equal to 1
.

Therefore no function besides the function defined by the Leibniz Formula is a multilinear alternating function with F ( I ) = 1

.

Existence: We now show that F, where F is the function defined by the Leibniz formula, has these three properties.

Multilinear:

F ( A 0 , … , c A j , … ) = ∑ σ ∈ S n sgn ⁡ ( σ ) c a σ ( j ) j ∏ i = 1 , i ≠ j n a σ ( i ) i = c ∑ σ ∈ S n sgn ⁡ ( σ ) a σ ( j ) j ∏ i = 1 , i ≠ j n a σ ( i ) i = c F ( A 0 , … , A j , … ) F ( A 0 , … , b + A j , … ) = ∑ σ ∈ S n sgn ⁡ ( σ ) ( b j + a σ ( j ) j ) ∏ i = 1 , i ≠ j n a σ ( i ) i = ∑ σ ∈ S n sgn ⁡ ( σ ) ( ( b j ∏ i = 1 , i ≠ j n a σ ( i ) i ) + ( a σ ( j ) j ∏ i = 1 , i ≠ j n a σ ( i ) i ) ) = ( ∑ σ ∈ S n sgn ⁡ ( σ ) b j ∏ i = 1 , i ≠ j n a σ ( i ) i ) + ( ∑ σ ∈ S n sgn ⁡ ( σ ) ∏ i = 1 n a σ ( i ) i ) = F ( A 0 , … , b , … ) + F ( A 0 , … , A j , … )

Alternating:

F ( … , A j 1 , … , A j 2 , … ) = ∑ σ ∈ S n sgn ⁡ ( σ ) ( ∏ i = 1 , i ≠ j 1 , i ≠ j 2 n a σ ( i ) i ) a σ ( j 1 ) j 1 a σ ( j 2 ) j 2

Now let ω

be the tuple equal to σ
with the j 1
and j 2
indices switched. It follows from the definition of sgn
that sgn ⁡ ( σ ) = − s g n ( ω )
.

F ( … , A j 1 , … , A j 2 , … ) = ∑ ω ∈ S n − sgn ⁡ ( ω ) ( ∏ i = 1 , i ≠ j 1 , i ≠ j 2 n a ω ( i ) i ) a ω ( j 1 ) j 1 a ω ( j 2 ) j 2 = − F ( … , A j 2 , … , A j 1 , … )

Finally، F ( I ) = 1

:

F ( I ) = ∑ σ ∈ S n sgn ⁡ ( σ ) ∏ i = 1 n I σ ( i ) i = ∑ σ = ( 1 , 2 , … , n ) ∏ i = 1 n I i i = 1

Thus the only functions which are multilinear alternating with F ( I ) = 1

are restricted to the function defined by the Leibniz formula, and it in fact also has these three properties. Hence the determinant can be defined as the only function

det : M n ( K ) ⟶ K

with these three properties.

منابع

  • "Determinant", Encyclopedia of Mathematics, EMS Press, 2001 [1994]
  • Lloyd N. Trefethen and David Bau، Numerical Linear Algebra (SIAM، 1997).
آخرین نظرات
  • جبر
  • جبر
  • جبر
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.