قلعه رامرود

محمداعظم سیستانی در کتاب سیستان بعد از اسلام، در مورد قلعه آورده است: قلعه فرخ و قلعه ترقون و خرابه‌های کندرک در امتداد قلعه رمرود، آثار تاریخی متعلق به بعد از دوره تیمور می‌باشد.

در این منطقه وجود سفال‌های دور ایلخانی و دوره تیموری و همچنین کشف چینی‌های آبی، سفید و ظروف زرین فام دوره صفوی، نشان از آبادی این منطقه در آن زمان را دارد.

این قلعه به صورت چند ضلعی نامنظم می‌باشد و مجموعه اصلی قلعه از دو قسمت تشکیل شده که دور تا دور هریک را برج و باروی در بر گرفته‌است.

• قسمت مرکزی و شمال غربی قلعه شامل یک محوطه بزرگ و رواق‌هایی با قوس هلالی در مجاور حصار قلعه وجود دارد.
• در قسمت جنوب غربی، آثار سه واحد کوره پزی به صورت پراکنده دیده می‌شود که پی آنها همراه آجرهای تخریب شده و جوش کوره نمایان است.
• وجود سفال‌های دوره‌های ایلخانی و تیموری و همچنین کشف چینی‌های آبی، سفید و ظروف زرین فام دوره صفوی، نشان از آبادی این منطقه در آن زمان را دارد.
• در بخش شرقی قلعه، دو ساختمان منفرد وجود دارد که از لحاظ معماری با اهمیت است. یکی از این گنبد ساختمان‌ها از خارج با نقشه هشت ضلعی و از داخل گنبد چلیپایی می‌باشد.

• کتاب سیستان بهشت باستان شناسان – گروه باستان‌شناسی دانشگاه زابل- چاپ ۱۳۸۰ – ناشر روابط عمومی دانشگاه زابل