لیزر تابش سطحی با کاواک عمودی
لیزر تابش سطحی با کاواک عمودی یا ویسل (به انگلیسی: Vertical Cavity Surface Emitting Laser) نوعی لیزر دیودی است که نور را به صورت عمودی منتشر می‌کنند. اولین بار در سال ۱۹۶۵ میلادی توسط دانشمندی به نام ملنگالیس ساخته شد که شامل پیوند npp از InSb بود. هنگامی که این لیزر در دمای ۱۰ درجه کلوین قرار گرفت در حضور میدان مغناطیسی طول موجی در حدود ۵٫۲ میکرو متر ساطع کرد. انتشار امواج نزدیک فروسرخ (طول موج مخابراتی) در حدود ۱٫۵ میلی‌متر توسط دانشمندی ژاپنی در دانشگاه توکیو در سال ۱۹۷۹ بدست آمد. تا کنون لیزرهایی که نور را به صورت عمود بر صفحه لیزری منتشر می‌کنند پیشرفت چشمگیری داشته‌اند. این نوع لیزرها در مقایسه با لیزرهای رایج ابعاد و پهنای بسیار کوچک‌تری دارند و از بهره بالایی نیز برخوردارند.
ویژگی‌های اصلی
لیزرهای معمولی تا زمان اتمام فرایند ساخت قابل آزمایش نیستند به همین دلیل در صورت هرگونه نقص و کاستی هزینه بالایی را در برخواهند داشت. در صورتی که این نوع لیزرها نه تنها قابلیت آزمایش در هر مرحله از ساخت را دارند بلکه قابلیت ساخت دو بعدی نیز دارند بدین معنا که ده‌ها هزار لیزر تابش سطحی را می‌توان بر روی سه اینچ از قالب گالیم – آرسناید ساخت. علاوه بر این آنها کیفیت باریکه بهتری ایجاد می‌کنند و از بسیاری از لیزرهای جانشین که در طول موج‌های بلندتر کار می‌کنند، آسان‌تر ساخته می‌شوند
جستارهای وابسته
منابع
- http://en.wikipedia.org/wiki/Vertical-cavity_surface-emitting_laser ویکی‌پدیای انگلیسی