لیوان

لیوان ظرفی است غالباً استوانه‌ای که بزرگتر از استکان یا فنجان است و برای نوشیدن مایعات به‌کار می‌رود. لیوان ممکن است شیشه‌ای، کاغذی، پلاستیکی ،چوبی یا از جنس دیگر باشد.

لیوان‌ها اشکال مختلف دارند و بیشتر به صورت چندین لیوان یک‌شکل با هم (دست، سِت) فروخته می‌شوند. لیوان آب معمولاً با لیوان چای تفاوت‌هایی دارد. شیارها و شکل‌های روی لیوان معمولاً برای لیز نخوردن از دست و گیرایی بهتر ایجاد می‌شوند. لیوان‌های مشروب‌خوری را گیلاس می‌نامند.

در لغتنامه دهخدا در مورد لیوان آمده‌است: از کلمهٔ «لوان گودوش» یعنی گاودوش لوان (لوان اسم دهکده‌ای از آذربایجان که در آنجا سفال نیک پزند) گرفته شده‌است. گیلاس. آب‌وند. آبخوری. کوزهٔ نازک. آبخوری که در لیوان آذربایجان سازند و امروز تعمیم یافته و بر مطلق ظرف آبخوری که از سفال یا چینی یا بلور یا فلز سازند اطلاق می‌گردد.

از لیوان برای نوشیدن مایعات استفاده می‌شود.