مانور مداری
مانور مداری (به انگلیسی: Orbital maneuver)، در پروازهای فضایی، یک مانور مداری (در غیر این صورت به عنوان یک سوزاندن شناخته میشود) استفاده از سیستم نیروی محرکه برای تغییر مدار یک فضاپیما است. برای یک فضاپیمای دور از زمین (به عنوان مثال آنهایی که در مدارهایی به دور خورشید میگردند) یک مانور مداری یک «مانور در اعماق فضا (دیاسام DSM)» نامیده میشود.
ماندن پرواز، به ویژه در مدار انتقال، پهلوگیری خوانده میشود.
معادله موشک
معادلهٔ موشک تسیولکوفسکی، یا معادلهٔ موشک ایدئال معادلهای است که برای دنبال کردن کارِ وسیلههای نقلیهٔ پرتابی که از قاعدهٔ کلی و بنیادی کارِ یک موشک پیروی میکنند؛ مواردی که وسیلهای میتواند با بیرون دادن بخشی از جرم خود با سرعت بالا، به خود شتاب دهد (و ایجاد رانش) در اثر پدیدهٔ پایستگی انرژی کند، کاربرد دارد. به ویژه آنکه، این یک معادلهٔ ریاضی است که: دلتا-V یا
برای هر چنین مانوری (یا چنین مانورهایی، برای ماموریتهای چند مرحلهای):
که در اینجا:
- جرم اولیه راکت است، که جرم سوخت پیشران را هم شامل میشود.
- جرم نهایی است،
- سرعت مؤثر گاز خروجی است که بهصورت (تصریح شده کهتکانه ویژه وثابت گرانش است),
- is