محمدحسین محمدی

محمدحسین محمدی دربارهٔ سالروز تولدش می‌گوید:

محمدحسین محمدی هستم ـ و به گفته ما مردم: محمدحسین ولد قنبرعلی ـ پدرم می‌گوید: ۱۳۵۴ به دنیا آمده‌ای ـ چلهٔ تابستان بوده گویی ـ اما در تذکره‌ام نوشته‌اند: ۱۷ سالهٔ ۱۳۷۵ و در کارت مهاجریی که داشتم، سالی دیگر را نوشته‌بودند و در گذرنامه‌ام سالی دیگر… و من مانده‌ام کی به دنیا آمده‌ام؛ مگر یک آدم چند بار به دنیا می‌آید؟!

محمدحسین محمدی در سال ۱۳۶۱ به ایران مهاجرت کرد و تحصیلاتش را تا کلاس دوازدهم در مشهد گذراند و در سال ۱۳۷۵ به شهرش بازگشت "... تا شهریار خود باشد" و در دانشکدهٔ طبی بلخ مشغول به تحصیل شد. ولی پس از جنگ‌های سال ۱۳۷۶ و سقوط مزارشریف به دست طالبان، تا دو قدمی اسارت - شاید هم مرگ - پیش رفت اما توانست از چنگ آنها فرار کرده و دوباره در فصل پاییز به ایران کوچید.

محمدحسین محمدی در کنار نوشتن و کار در مطبوعات، برای گذران زندگی، مدتی را خیاطی کرد تا اینکه در سال ۱۳۷۹ وارد دانشگاه صدا و سیمای ایران شد و در رشتهٔ کارگردان تلویزیونی به تحصیل پرداخت. محمدی از سال‌های آخر مدرسه به داستان‌نویسی روی آورد.

محمدحسین محمدی در سال ۱۳۷۴ در مسابقات دانش‌آموزی سراسر ایران با داستان کوکوگل مقام نخست را بدست آورد که به گفتهٔ داوران آن مسابقه، چون به فارسی دری نوشته بود، دوم اعلام شد.

هم‌چنین در سال ۱۳۸۱ با داستان عبدل بیتل آمده بود این‌جا بمیرد در پنجمین جشنوارهٔ شعر و قصه دانشجویان سراسر ایران مقام نخست (مشترک) و در همان سال در چهارمین کنگرهٔ شعر و قصه جوان ایران با داستان مردگان بار دیگر، مقام نخست را به دست آورد.

داستان مردگان هم‌چنین در سال ۱۳۸۲ (در بخش داستان کوتاه) برندهٔ نخست اولین دورهٔ جایزه ادبی اصفهان و برندهٔ سوم (مشترک) جایزه ادبی بهرام صادقی شد. در زمستان همان سال نیز با داستان دشت لیلی مقام نخست پنجمین گنگرهٔ شعر و قصه جوان ایران را به خود اختصاص داد.

مجموعه داستان انجیرهای سرخ مزار برندهٔ بهترین مجموعه‌داستان نخست سال ۱۳۸۳ از طرف بنیاد هوشنگ گلشیری و برندهٔ سومین جایزهٔ ادبی اصفهان شناخته شد.

رمان کوتاه از یادرفتن برندهٔ جایزهٔ بهترین رمان ایران از سوی انجمن منتقدان مطبوعات ایران شده‌است.

محمدحسین محمدی دارای مدرک کارشناسی ارشد تولید سیما (گرایش کارگردانی برنامه‌های تلویزیونی) از دانشگاه صدا و سیما در ایران است. او که مدتی استاد رشته روزنامه‌نگاری در دانشگاه ابن سینا بود در جریان بمب‌گذاری عاشورای ۱۳۹۰ در افغانستان بود اما آسیبی ندید.

محمدی سردبیر ماهنامهٔ غچی (۱۳۷۷ تا ۱۳۷۹) برای کودکان و ماهنامهٔ گلستانه (۱۳۷۹) برای نوجوانان و سردبیر ماهنامهٔ طراوت و مدیرمسؤول فصلنامهٔ ادبب هنری فرخار و روایت بوده‌است.

از محمدی علاوه بر آثار داستانی‌اش دو اثر پژوهشی فرهنگ داستان‌نویسی افغانستان (تهران، ۱۳۸۵) و جلد نخست تاریخ تحلیلی داستان‌نویسی افغانستان (تهران، ۱۳۸۸) نیز منتشر شده‌است.

محمدی در سال ۲۰۱۰ (میلادی) به دهمین دورهٔ جشنواره ادبیات برلین دعوت شد و در شهر برلین داستانی‌خوانی داشت. برخی از داستان‌های او به زبان‌های انگلیسی، آلمانی، و ترکی استانبولی برگردان و منتشر شده‌اند. همچنین کتاب انجیرهای سرخ مزار به زبان فرانسوی ترجمه و توسط انتشارات آکتس‌سود در فرانسه منتشر شده‌است. نرگس صمدی این کتاب را به زبان ایتالیایی ترجمه و در کشور ایتالیا منتشر کرده‌است.

• از یاد رفتن، رمان کوتاه
• داستان زنان افغانستان، مجموعه داستان
• دختر آفتاب و دیو سیاه
• ناشاد، رمان
• انجیرهای سرخ مزار، مجموعه داستان
• تو هیچ گپ نزن، مجموعه داستان
• پروانه‌ها و چادرهای سفید، مجموعه داستان
• سوره بچه‌های مسجد، سری کتاب‌های گروه سنی کودک و نوجوان
• یک آسمان گنجشک، مجموعه شعر برای نوجوانان
• بابا غورغوری و مادرکلان خیلی خیلی پیر، برای گروه سنی کودک و نوجوان
• فرهنگ داستان‌نویسی افغانستان، (۱۳۵۸) پژوهشی
• تاریخ تحلیلی داستان‌نویسی افغانستان، (۱۳۸۸) پژوهشی
• از یاد رفتن (۱۳۸۶)
• پایان روز، رمان کوتاه (۱۳۹۸)