مردم‌گریزی
مردم‌گریزی (به انگلیسی: Asociality) به عدم علاقه فرد به شرکت در روابط اجتماعی و انجام کارها به تنهایی می‌گویند. تفاوت فرد مردم‌گریز با فرد ضد جامعه (به انگلیسی: antisocial) این است که برخلاف او علاقه‌ای به ضدیت علیه اجتماع و شرایط آن ندارد نام این بیماری در بین عوام مردم به سندروم فرید شهرت دارد .
مردم‌گریزی در آیین‌های رهبانیت چون کاتولیسیزم، بوداگرایی و تصوف ویژگی پسندیده‌ای به شمار می‌آید که باعث جدایی از زندگی سکولاریته و به تفکر بدون مزاحمت دیگران کمک می‌کند.
اندازه‌ای از مردم‌گریزی در افراد درون‌گرا مشاهده می‌شود در حالیکه اندازه بالای آن در افراد مبتلا به شیزوفرنی دیده می‌شود که از ویژگی‌های آن عدم توانایی احساس راحتی در رابطه نزدیک با دیگران است.(Davidson & Neale 1994) مردم‌گریزی در اغلب افراد مبتلا به نشانگان آسپرگر و درخودماندگی هم دیده می‌شود.
در اردوگاه‌های کار اجباری آلمان نازی کسانی را که مردم‌گریز می‌دانستند مجبور به داشتن نشان مثلث سیاه بر روی لباسشان می‌کردند. دسته‌های دیگری از افراد نیز باید این نشان را بر لباسشان می‌زدند از جمله: بیماران روانی، افراد بی‌خانمان، معتادان به الکل، روسپیان و صلح‌طلبان.
جستارهای وابسته
- برونگرایی و درونگرایی
- اختلال شخصیت اسکیزویید
- همنوایی
پانویس
- ↑ [۱]
- ↑ The unsettled, "asocials", alcoholics and prostitutes بایگانی‌شده در ۸ نوامبر ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine. Center for Holocaust & Genocide Studies. University of Minnesota. Retrieved September 14, 2012.
منابع
- Davidson, Gerald C.; Neale, John M. (1994). Abnormal Psychology, 6th Edition. New York: John Wiley & Sons. ISBN 978-0-471-56891-9.