معدن بینگم کنین
معدن بینگم کنین (به انگلیسی: Bingham Canyon Mine)بینگهام یا معدن مس کنهکات یا معدن مس بوتا یک معدن روباز است که در ایالت یوتا آمریکا قرار دارد که ۹۷۰ متر عمق و ۴ کیلومتر عرض دارد و بزرگترین گودال ساخت بشر است. وسعت این معدن ۷۷۰ هکتار میباشد و از فضا قابل مشاهده است.
مکان | |
---|---|
موقعیت | شهرستان سالتلیک، یوتا |
State | Utah |
کشور | United States |
مختصات | ۴۰°۳۱′۲۳″شمالی ۱۱۲°۰۹′۰۴″غربی / ۴۰٫۵۲۳°شمالی ۱۱۲٫۱۵۱°غربی |
تولید | |
تولیدات | Copper |
گونه | Open-pit |
تاریخچه | |
سال اکتشاف | 1848 |
آغاز به کار | ۱۹۰۶ |
مالک | |
شرکت | Rio Tinto Group |
Bingham Canyon Open Pit Copper Mine | |
ثبت ملی اماکن تاریخی ایالات متحده | |
مشاحت | 900 hectares |
ش. منبع ثبت ملی | 66000736 |
تاریخهای مهم | |
افزودهشده به فهرست ملی | November 13, 1966 |
ثبت در NHL | November 13, 1966 |
کار خاک برداری این حفره عظیم از سال ۱۸۶۳ شروع شد و هنوز ادامه دارد و هر روز بر بزرگی آن افزوده میشود. این معدن متعلق به شرکت ریو تینتو است. این معدن به عنوان دومین تولیدکننده بزرگ مس در ایالات متحده، حدود ۱۳ درصد از مس مورد نیاز این کشور را فراهم میکند و بیش از هر معدن دیگری در جهان سنگ معدن مس تولید کرده است (حدوداً ۱۶٫۴ میلیون تن).
بنابر توضیحاتی که در سایت رسمی معدن وابسته به شرکت ریوتینو آمده است، بینگم کنین به مانند بسیاری از معادن دیگر، میزبان بازدیدکنندگانی است که میخواهند چیزهای بیشتری از معدن بدانند و از آثار آن بر زندگی روزمرۀ انسانها بیشتر مطلع گردند. بر اساس آمارهای ارائه شده در سایت یاد شده، مرکز بازدید این معدن در سال ۱۹۹۲ درآمدی حدود ۲.۸ میلیون دلار داشته است، که این در مقایسه با درآمد ۱.۸ میلیارد دلاری سالانۀ این معدن، رقم اندکی به شمار میرود که در اختیار بنیاد خیریۀ مرتبط قرار گرفته است.
منابع
- ↑ سازمان پارکهای ملی (۲۰۰۷-۰۱-۲۳). "National Register Information System". National Register of Historic Places. National Park Service.
- ↑ "Bingham Canyon Open Pit Copper Mine". National Historic Landmark summary listing. National Park Service. Archived from the original on March 23, 2009. Retrieved 2008-07-12.
- ↑ «مرکز بازدیدکنندگان معدن بینگهم کانین». سایت رسمی یوتا کاپر وابسته به شرکت ریوتینو. بایگانیشده از اصلی در ۳ ژوئیه ۲۰۱۳. دریافتشده در ۰۶-۰3-۲۰13.
- ↑ Bon, R.L.; Krahulec, K.A. (May 2007). Utah, Mining Engineering. p. 120.