معروفی بلخی
شاعر ایرانی
ابوعبدالله محمد پسر حسن معروفی بلخی شاعر تاجیک خراسان بزرگ است. او زاده شهر بلخ بود. او هم‌دوره با رودکی و شهید بلخی بوده‌است.
معروفی مدح‌کنندهٔ عبدالملک بن نوح سامانی (۳۴۳-۳۵۰ (هجری)) بوده‌است. شعر زیر از اوست:
| این دل مسکین من اسیر هوا شد | پیش هزاران هزار گونه بلا شد | |
| جادوکی بند کرد و حیلت بر ما | بندش بر ما برفت و حیله روا شد | |
| حکم قضا بود و این قضا به دلم بر | محکم از آن شد که یار یارِ قضا شد | |
| هرچه بگویم ز من، نگر که نگیری | عقل جدا شد ز من که یار جدا شد |
منابع
- محمد دبیرسیاقی، پیشاهنگان شعر پارسی، انتشارات علمی و فرهنگی
نظر خود را درباره این مقاله بنویسید