مورد آبی
مورد آبی (به آلمانی: Fall Blau) به سلسله نبردهایی گفته می‌شود که توسط نیروهای ورماخت در مناطق جنوبی روسیه، جهت پیشروی به سمت استالینگراد و در ادامه آن دستیابی به منابع نفت باکو در سال ۱۹۴۲ صورت گرفت. این عملیات دنباله عملیات بارباروسا بود. در این عملیات آلمانی‌ها قصد داشتند با حمله به سرزمین‌های نفت خیز کمبود مواد خام و سوخت‌های خود را جبران کنند زیرا برای حمله‌های گستره به سمت مسکو و دیگر مناطق نیازمند به سوخت بسیار زیادی برای تانک‌ها هواگردها و دیگر وسایل موتوری داشتند. همچنین استالینگراد یکی از قطب‌های صنعتی شوروی محسوب می‌شد در واقع نماد قدرت و اقتصاد شوروی بود و فتح این شهر امتیاز بسیار بزرگی برای هیتلر بود زیرا فتح این شهر که در کنار آن رود ولگا قرار داشت باعث می‌شد که چهار راه ارتباطی در جنوب روسیه بسته شود. سرانجام ارتش ششم که بزرگترین بهترین و مجهزترین ارتش ورماخت بود با پشتیبانی برخی عناصر ارتش چهارم زرهی و رومانیایی‌ها و ایتالیایی‌ها به سمت استالینگراد حرکت کردند و پس از ۱۸۰ روز نبرد سخت و خونین در سوم فوریه ۱۹۴۳ شکست خوردند.
| مورد آبی | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخشی از جبهه شرقی جنگ جهانی دوم | |||||||
| |||||||
| طرف‌های درگیر | |||||||
 اتحاد جماهیر شوروی | |||||||
| فرماندهان و رهبران | |||||||
|
| ||||||
| قوا | |||||||
|
| ||||||
نیروهای ورماخت
گروه ارتش جنوب برای تهاجم اصلی چهار ارتش آلمانی و چهار ارتش از متحدان آلمان در اختیار داشت. ارتش چهارم زرهی به فرماندهی ارتشبد هرمان هوت و ارتش ششم به فرماندهی سپهبد فریدریش پائولوس در جناح شمالی در طول رود دن مستقر بودند. ارتش یکم زرهی به فرماندهی ارتشبد اوالت فن کلایست و ارتش هفدهم به فرماندهی ارتشبد ریشارت روئوف نیز در جناح جنوبی استقرار داشتند. ارتش یازدهم به فرماندهی ارتشبد اریش فن مانشتاین هم پس از سلطه بر سواستوپول به تهاجم می‌پیوست. ارتش‌های دوم مجارستان، هشتم ایتالیا و سوم رومانی می‌بایست از جناج نیروهای آلمانی در طول رود دن محافظت می‌نمودند. در مجموع گروه ارتش جنوب با 89 لشکر از جمله 9 لشکر زرهیا این تهاجم را به انجام می‌رساند.
منابع
- ↑ Holt (2009), p. 47.
- ↑ Antill (2007), pp. 24–25.
- ↑ Bergström 2007, pp. 49–50.
- ↑ Jukes 2005, p. 39.