مکانیک بوهمی

مکانیک بوهمی یا تئوری دو بروی–بوهم یا تفسیر بوهمی یا تفسیر علّی یک تفسیر از مکانیک کوانتومی است. این تئوری به افتخار لویی دو بروی و دیوید بوهم نامگذاری شده است. این تئوری قطعی و به صورت علنی غیر محلی بودن را می‌پذیرد. این تئوری علاوه بر یک تابع موج در فضای کلیه حالات ممکن، یک حالت واقعی را نیز فرض می‌کند که حتی در صورت عدم مشاهده نیز وجود دارد. تکامل در طول زمان حالت (یعنی موقعیت‌های همه ذرات یا حالت همه زمینه‌ها) توسط تابع موج و یک معادله هدایت تعریف می‌شود. تکامل تابع موج در طول زمان توسط معادله شرودینگر ارائه شده است. سرعت هر ذره به مقدار معادله راهنما بستگی دارد، که خود بستگی به پیکربندی سیستم داده شده توسط عملکرد موج آن دارد. همچنین به شرایط مرزی سیستم نیز بستگی دارد که در اصل ممکن است کل جهان باشد.

این تئوری منجر به یک فرمالیسم اندازه‌گیری، شبیه به آنچه در ترمودینامیک در مکانیک کلاسیک داریم، می‌شود که فرمالیسم کوانتومی استاندارد را که عموماً با تفسیر کپنهاگ همراه است، ارائه می‌دهد. غیر محلی بودن صریح این نظریه، «مسئله اندازه‌گیری» را حل می‌کند، که معمولاً به تفسیر مکانیک کوانتومی در تفسیر کپنهاگ محول می شود. قانون متولد شده در نظریه بروگلی - بوم یک قانون اساسی نیست. در عوض، در این تئوری، پیوند بین چگالی احتمال و تابع موج، وضعیت فرضیه‌ای دارد که فرضیه تعادل کوانتومی نامیده می‌شود که بر اصول اساسی حاکم بر تابع موج اضافه می‌شود.