میرجان
میرجان، روستایی از توابع بخش زنجانرود شهرستان زنجان در استان زنجان ایران است.
اطلاعات کلی | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | زنجان |
شهرستان | زنجان |
بخش | بخش زنجانرود |
دهستان | غنیبیگلو |
نامهای دیگر | معرب مهرگان تاتی |
نامهای قدیمی | مرجان |
سال بنیاد | ۱۲۰۰ |
مردم | |
جمعیت | ۱۲۷۰ نفر (سرشماری ۹۵) |
رشد جمعیت | منفی |
جغرافیای طبیعی | |
ارتفاع از سطح دریا | ۲۰۰۰ |
آبوهوا | |
میانگین دمای سالانه | ۲۰ |
روزهای یخبندان سالانه | ۱۶۰ |
اطلاعات روستایی | |
کد آماری | ۲۳۵۵۹۹ |
پیششمارهٔ تلفن | 0245850 |
پیشینه : بر اساس شواهد و قرائن روستا پینشیه زیادی دارد.
اقتصاد : مردم این روستا به خاطر نبود آب کشاورزی و خانگی و گاز کوچ می کنند. حدود ۲۵۰ طلبه از سال ۱۳۸۰ به بعد به حوزه رفته اند. شغل اهالی، دامداری، باغداری و کشاورزی، چوب بری، آرماتور بندی، روحانی و... می باشد. کشف و تاسیس معدن در این روستا باعث نابودی مراتع آن که منبع اصلی درآمد روستاست، شده است. صاحب معدن با استفاده از سیاست های کثیف و همراهی مزدورانی از داخل روستا در اینجا اختلاف انداخته و این اختلافات باعث کوچ یکباره جوانان به زنجان و قم و کرج و... در یکی دوسال اخیر شده و تعداد خانوار آن از ۵۰۰ خانوار در سال ۹۹ به ۳۰۰ خانوار در ۱۴۰۱ کاهش یافته است. قطعه بندی زمین ها و باغات روستا به خاطر جمعیت زیاد آن از زمان قدیم، بسیار فشرده و دارای زمین های کوچک است. دامداران اینجا بیشتر گوسفند و به ندرت گاو نگه می دارند. گندم، جو، نخود و عدس از جمله محصولاتی است که به صورت دیم، آن هم در زمین های بسیار کوچک کشت می شود و بعضا به تنهایی صرفه اقتصادی ندارد، اگر کاه آن را استفاده نکنند. اکثریت جوانان آن در سال های اخیر، به علت نبود بنیه قبلی و نبود حمایت های دولت، شغل سخت و طاقت فرسای آرماتوربندی را ادامه می دهند که در زنجان و جاهای دیگر مشغول هستند.
طبیعت : میرجان کوه های بلندی دارد که مرتفع ترین آنها قله کوه دمیرلو (تربت) و بعد کوه تکه قیه سی است که ارتفاع آن ۲۸۶۰متر است و برای صخره نوردان گزینه بسیار مناسبی است. روستا دارای باغ های انبوه زردآلو، سیب می باشد. البته درختان گردو، گیلاس، گلابی، درختچه انگور نیز در باغ ها موجود هستند. آبیاری درختان در همه جای روستا به شیوه سنتی انجام می شود. از باغ های اصلی روستا می توان به پیرباغچاسی، اربابلیق باغی، قاینار، آیاچی، دربند، افشار آباد (محلی:اوشربات)، اللهیار یری، تیمتو، خارابان میرجان، قارخوتدو، الله قلی، باغ انگور جعفر گونی و گول دالی و... اشاره کرد. چشمه های متعدد و بسیار زیبا و دارای گواراترین آب در اینجا یافت می شود که از دل کوه های آن می جوشد. دمنوش ها و گیاهان دارویی بسیار معطر و خاصی در کوه های آن وجود دارد. مثل کاکوتی، مرزه، پونه، چای کوهی، گل و میوه نسترن، صعلب و... . همچنین پوشش گیاهی کوه های آن از گَوَن و جالبا پوشیده شده است.
ماه بازدید از طبیعت روستا، اواسط اردیبهشت تا اواسط خرداد معمولا بهترین زمان سفر و گردش از طبیعت دل انگیز و روح نواز این روستاست و واقعا در این حدود یک ماه، میرجان بهشت دیگریست.
جمعیت
این روستا در دهستان غنیبیگلو قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱٬۳۵۹ نفر (۳۲۵خانوار) بودهاست.
چهارده تن از اهالی این روستا در جنگ ایران و عراق کشته شدند.
این روستا آب و گاز ندارد و برای همین هرساله از جمیعت آن کم میشود
منابع
- «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار ایران. بایگانیشده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۳. دریافتشده در ۱ ژانویه ۲۰۱۳.