نارسایی قلب
نارسایی قلبی (به انگلیسی: Heart failure)، اغلب به معنای نارسایی مزمن قلب (به انگلیسی: chronic heart failure) و زمانی رخ میدهد که قلب قادر به پمپاژ کافی نیست و نمیتواند جریان خون کافی را به اعضای بدن برساند. واژهٔ نارسایی احتقانی قلب (به انگلیسی: congestive heart failure یا congestive cardiac failure) نوشته میشود. علائم و نشانههای این بیماری مواردی از قبیل تنگی نفس، خستگی مفرط و ورم ساق پا است. تنگی نفس معمولاً با ورزش، هنگام دراز کشیدن و شب هنگام خواب بدتر میگردد. برای افراد مبتلا اغلب محدودیتی برای ورزش کردن وجود دارد، حتی اگر به خوبی هم درمان شوند.
نارسایی قلب | |
---|---|
علائم رسایی قلبی. | |
تخصص | پزشکی قلب |
طبقهبندی و منابع بیرونی | |
آیسیدی-۱۰ | I50 |
آیسیدی-۹-سیام | 428.0 |
دادگان بیماریها | 16209 |
مدلاین پلاس | 000158 |
ئیمدیسین | med/۳۵۵۲ emerg/108 radio/189 med/1367150 ped/۲۶۳۶ |
پیشنت پلاس | نارسایی قلب |
سمپ | D006333 |
دلایل معمول بیماری نارسایی قلبی شامل مواردی همچون بیماری عروق کرونر از قبیل سکته قلبی (حمله قلبی)، فشار خون بالا، فیبریلاسیون دهلیزی، نارسایی دریچه قلب، سوءمصرف الکل و کاردیومیوپاتی است. این موارد با تغییر ساختار یا عملکرد قلب باعث نارسایی قلبی میگردند. بهطور کلی دو نوع نارسایی قلبی وجود دارد: اختلال عملکرد بطن چپ و نارسایی قلبی با کسر جهشی نرمال که این موارد بستگی به این دارد که عملکرد بطن چپ تا چه میزان برای منقبض شدن تحت تأثیر قرار گرفته یا توانایی قلب برای استراحت کردن چطور باشد. شدت بیماری معمولاً با توجه به مقدار کاهش توان شخص برای ورزش کردن سنجیده میشود. نارسایی قلبی مانند آنفارکتوس میوکارد (که در آن بخشی از ماهیچهٔ قلب از کار میافتد) یا ایست قلبی (که در آن جریان خون کاملاً قطع میشود) نیست. بیماریهای دیگری که نشانههایی مشابه نارسایی قلبی دارند، از این قبیل هستند: مرض چاقی، نارسایی کلیه، مشکلات کبد، کمخونی و بیماری تیروئید.
شرایط بیماری با توجه به نشانهها و معاینهٔ فیزیکی و همچنین با تأیید اکوکاردیوگرافی تشخیص داده میشود. آزمایش خون، نوار قلب و رادیوگرافی قفسه سینه نیز میتواند برای تعیین عوامل زمینهای مناسب باشد. درمان به شدت و دلیل بیماری بستگی دارد. در افرادی که بیماری نوع مزمن دارند و در حال حاضر در وضعیت ثابتی هستند، درمان شامل برخی پیشگیریها در سبک زندگی از قبیل توقف سیگار کشیدن، فعالیت بدنی، تغییرات در رژیم غذایی و همچنین مصرف دارو میباشد. در آنهایی که به خاطر اختلال عملکرد بطن چپ، دچار نارسایی قلبی شدهاند، استفاده از بازدارندههای آنزیم مبدل آنژیوتانسین و مسدودکنندههای بتا توصیه میگردد. برای آنهایی که دچار نوع شدید این بیماری هستند، آنتاگونیست آلدوسترون، مسدودکنندههای گیرنده آنژیوتانسین یا هیدرالازین به همراه نیترات میتواند به کار رود. اگر کسر جهشی نرمال وجود داشته باشد، مشکلات مربوط به سلامتی بایستی درمان شوند. دیورتیک برای جلوگیری از احتباس مایعات مفید است و در نتیجه توصیه میگردد. گاهی، بسته به نوع دلیل بیماری، دستگاههای کار گذاشته شده در بدن از قبیل ضربانساز یا دفیبریلاتور قلبی قابل کاشت میتواند مورد استفاده قرار گیرد. یک ابزار کمکی بطن یا در مواردی پیوند زدن قلب نیز در مواردی از نوع شدید بیماری به جای تمامی اقدامات دیگر میتواند توصیه شود.
نارسایی قلبی نوعی شرایط معمول، پرهزینه و احتمالاً مهلک است. در کشورهای توسعهیافته، حدود دو درصد از بزرگسالان دچار نارسایی قلبی هستند و در افراد بالای ۶۵ سال، این عدد بین ۶ تا ۱۰ درصد افزایش مییابد. در سال بعد از تشخیص این بیماری، خطر مرگ حدود ۳۵ درصد است و بعد از آن هر ساله این میزان کمتر از ده درصد کاهش مییابد. این میزان خطر مشابه بعضی از انواع سرطان است. در بریتانیا این بیماری عامل پنج درصد از موارد پذیرش در بخشهای اورژانس بیمارستانها بهشمار میرود. نارسایی قلبی از دوران باستان نیز شناخته شده بوده و پاپیروس ابرس در سال ۱۵۵۰ قبل از میلاد دربارهٔ آن اظهار نظر کردهاست.
منابع
- ↑ "heart failure" at Dorland's Medical Dictionary
- ↑ "Heart failure". Health Information. Mayo Clinic. 23 December 2009. DS00061.
- ↑ "Definition of Heart failure". Medical Dictionary. MedicineNet. 27 April 2011.
- ↑ "Living Well With Chronic Heart Failure" (PDF). Heart Foundation. p. 18. Archived from the original (PDF) on 22 December 2014. Retrieved 25 May 2014.
- ↑ "Chronic Heart Failure: National Clinical Guideline for Diagnosis and Management in Primary and Secondary Care: Partial Update". National Clinical Guideline Centre: 19–24. Aug 2010. PMID 22741186.
- ↑ McDonagh, Theresa A. (2011). Oxford textbook of heart failure. Oxford: Oxford University Press. p. 3. ISBN 978-0-19-957772-9.
- ↑ McMurray JJ, Pfeffer MA (2005). "Heart failure". Lancet. 365 (9474): 1877–89. doi:10.1016/S0140-6736(05)66621-4. PMID 15924986.
- ↑ "Chronic Heart Failure: National Clinical Guideline for Diagnosis and Management in Primary and Secondary Care: Partial Update". National Clinical Guideline Centre: 38–70. Aug 2010. PMID 22741186.
- ↑ Willard & Spackman's occupational therapy (12th ed. ed.). Philadelphia: Wolters Kluwer Health/Lippincott Williams & Wilkins. 2014. p. 1124. ISBN 978-1-4511-1080-7.
- ↑ Eyal Herzog (2012). The Cardiac Care Unit Survival Guide. Lippincott Williams & Wilkins. p. 98. ISBN 978-1-4511-7746-6.
- ↑ "Chronic Heart Failure: National Clinical Guideline for Diagnosis and Management in Primary and Secondary Care: Partial Update". National Clinical Guideline Centre: 34–47. Aug 2010. PMID 22741186.
- ↑ "Chronic Heart Failure: National Clinical Guideline for Diagnosis and Management in Primary and Secondary Care: Partial Update". National Clinical Guideline Centre: 71–153. Aug 2010. PMID 22741186.
- ↑ Taylor, RS; Sagar, VA; Davies, EJ; Briscoe, S; Coats, AJ; Dalal, H; Lough, F; Rees, K; Singh, S (Apr 27, 2014). "Exercise-based rehabilitation for heart failure". The Cochrane database of systematic reviews. 4: CD003331. doi:10.1002/14651858.CD003331.pub4. PMID 24771460.
- ↑ Dickstein K, Cohen-Solal A, Filippatos G; et al. (October 2008). "ESC Guidelines for the diagnosis and treatment of acute and chronic heart failure 2008: the Task Force for the Diagnosis and Treatment of Acute and Chronic Heart Failure 2008 of the European Society of Cardiology. Developed in collaboration with the Heart Failure Association of the ESC (HFA) and endorsed by the European Society of Intensive Care Medicine (ESICM)". Eur. Heart J. 29 (19): 2388–442. doi:10.1093/eurheartj/ehn309. PMID 18799522.