ناوچه سهند (کلاس موج)
| سهند
| ||
|---|---|---|
| اطلاعات کلی | ||
| برگرفته از نام | ناو کلاس الوند(سام) | |
| نوع کشتی | ناومحافظ سبک، فریگیت | |
| کلاس | کلاس موج | |
| کشور سازنده | ایران | |
| ساخت کارخانه | کارخانجات نداجا و در بخش خصوصی | |
| ورود به ناوگان | ١٣٩٧/٩/١٠ | |
| مشخصات | ||
| طول کشتی | ۹۴ متر | |
| پهنای بدنه | ۱۱ متر | |
| نوع موتور | نامشخص، برآورد شده: دو موتور هر یک با توان ۱۰هزار اسب بخار چهار ژنراتور دیزل ۵۵۰ کیلوواتی | |
| تعداد خدمه | ۱۴۰ نفر | |
| سرعت | ۳۰ گره دریایی (۵۶ کیلومتربرساعت) | |
| برد عملیاتی | ۳۰۰۰ مایل دریایی (بیش از ۵۵۰۰ کیلومتر) | |
| جنگ‌افزارها | ||
| توپخانه | ۲× اژدرانداز سه‌گانه سبک ۵۳۳ میلی‌متری کوسه ۱ × توپ ۷۶ میلی‌متری فجر ۲۷ ۲× توپ ۲۰ میلی‌متری فاتح | |
| سیستم موشکی | ۴ × موشک سطح‌به‌سطح سی-۸۰۲ یا سی-۸۰۳ یا نور یا قادر یا قدیر | |
| رادار | رادار AWS 1 | |
| توپخانه ضدهوایی | سامانه دفاع نزدیک کمند | |
| موشک دفاع هوایی | ۴× موشک سطح‌به‌هوای محراب (ریم-۶۶ استاندارد) | |
| جنگ الکترونیک | دارای سامانه جنگ الکترونیک (به اختصار جنگال) یکپارچه و پیشرفته می باشد | |
| هواگردهای قابل حمل | ۱× بالگرد ضد زیردریایی بل ۲۱۲ یا اس‌اچ۳-سی کینگ | |
| سرنوشت | ||
سهند سومین ناوچه کلاس موج است که توسط نیروی دریایی جمهوری اسلامی ایران طراحی و ساخته شده‌است. از سازه این کشتی در شهریور ماه سال ۱۳۹۱ رونمایی شد؛ و در آذر ماه سال ۱۳۹۷ به آب انداخته شد.
این کشتی سومین نمونه از کلاس خود است و پس از ناو جماران و دماوند ساخته شده است. رسانه‌های ایران از شناورهای این کلاس تحت عنوان ناوشکن یاد می‌کنند، اما بر اساس سیستم طبقه‌بندی کشورهای دیگر دنیا این شناورها یک ناوچه محسوب می‌شوند.
ناو بندر مکران و ناوشکن سهند پس از ۱۳۳ روز دریانوردی که در طی آن ۱۴۴ هزار کیلومتر پیموده شد و شرکت در تاریخ سوم مرداد ماه در رژه روز نیروی دریایی روسیه در بندر سنت پترزبورگ به ایران بازگشت . این سفر دریایی ، طولانی ترین دریانوردی نظامی تاریخ ایران بود .
تسلیحات
فرماندهٔ نداجا دربارهٔ تسلیحات این شناور گفته‌است:
ناوشکن دماوند که بعد از جماران ساخته شد، پیشرفته‌تر و توانمندتر است و بدون شک ناوشکن سهند که اکنون در حال ساخت است، ۳۰ درصد از بعد گریز از راداری پیشرفته‌تر و نوع سلاحش متفاوت‌تر است.
خصوصیات
به گفته مقامات ایرانی جنس به کار گرفته شده برای سازه این شناور یک جنس بخصوص و ویژه با قابلیت رادارگریزی است و این کشتی جنگی به سامانه‌های الکترونیکی و دفاعی مدرن و به‌روز، تجهیز شده‌است.
همچنین ساخت سهند به لحاظ زمانی یک پنجم زمان ساخت ناوشکن جماران طول کشیده‌است.
این شناور به یاد ناوچه سهند کلاس الوند که در سال ۶۷ در جریان عملیات آخوندک با ناوگان دریایی آمریکا در خلیج فارس درگیر شده و در این عملیات غرق شد، «سهند» نام گرفته‌است.
منابع
- ↑
"Iran launches first indigenous frigate", Jane's Information Group (به انگلیسی) Retrieved on 25-02-10.
- ↑
"Mowj Class Corvette", globalsecurity.org (به انگلیسی) Retrieved on 02-25-2010.
- ↑ «جدیدترین جزئیات ساخت «ناوشکن رادارگریز سهند»، خبرگزاری فارس، ۲۸ شهریور ۱۳۹۱». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ نوامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲.
- ↑ «زیردریایی طارق ۹۰۱ و ناوشکن سهند به آب انداخته شد، پایگاه اطلاع‌رسانی ارتش جمهوری اسلامی ایران، ۲۷ شهریور ۱۳۹۱». بایگانی‌شده از اصلی در ۳ دسامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲.
- ↑ Mowj Class Corvette Global security
- ↑ «تصاویر | بازگشت ناوبندرمکران و ناوشکن سهند به بندرعباس با استقبال ۲ فروند جنگنده شکاری». خبرآنلاین. ۲۰۲۱-۰۹-۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۱۲.
- ↑ 944 (۲۰۲۱-۰۹-۱۲). «دریاپیمایی ۱۳۳ روزه ناوبندر مکران و نه بزرگ به ابرقدرتها». ایرنا. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۱۲.
- ↑ «نصب سلاح‌های متفاوت روی ناوشکن سهند/ این ناوشکن ۳۰درصد بیشتر از جماران و دماوند رادارگریز است». ۲۵ خرداد ۱۳۹۵–۱۶:۴۴. دریافت‌شده در ۲۵ خرداد ۱۳۹۵.