نخستوزیر پاپوآ گینه نو
نخستوزیر پاپوآ گینه نو (انگلیسی: Prime Minister of Papua New Guinea)ریاست دولترا برعهده دارد یا رهبر حزب حاکم است یا با حمایت ائتلافی از اکثریت مجلس ملی پاپوآ گینه نو انتخاب میشود.
نخستوزیر پاپوآ گینه نو | |
---|---|
گمارنده | باب دادایی فرماندار پاپوآ گینه نو |
مدت دوره | به رضایت علیاحضرت |
دارندهٔ افتتاحی | مایکل سوماره |
بنیادگذاری | ۱۶ سپتامبر ۱۹۷۵ |
بحران قانوناساسی ۲۰۱۱–۲۰۱۲
در بحرانی که بر سر قانوناساسی در ۲۰۱۱–۲۰۱۲ بین پیتر اونیل نخستوزیر پیشین از حزب کنگره ملی خلق و مایکل سوماره از حزب اتحاد ملی رخ داد در نهایت منجر به قدرت رسیدن پیتر اونیل سیاستمدار و نخستوزیر پاپوآ گینه نو شد. او که رهبر کنگره ملی خلق است در تاریخ ۳ اوت ۲۰۱۲ به عنوان نهمین نخستوزیر پاپوآ گینه نو سوگند یاد کرد.
فهرست نخست وزیران پاپوآ گینه نو (۱۹۷۵–اکنون)
شماره | نام (تولد–مرگ) | دوره | وابستگی سیاسی | ||
---|---|---|---|---|---|
به صدارت رسید | ترک دولت | ||||
۱ | مایکل سوماره (۱۹۳۶–۲۰۲۱) | ۱۶سپتامبر۱۹۷۵ | ۱۱ مارس ۱۹۸۰ | حزب پانگو | |
۲ | سیر جولیوس چان (۱۹۳۹–) | ۱۱ مارس ۱۹۸۰ | ۲ اوت ۱۹۸۲ | حزب پیشرو خلق | |
(۱) | مایکل سوماره (۱۹۳۶–۲۰۲۱) | ۲ اوت۱۹۸۲ | ۲۱ نوامبر۱۹۸۵ | حزب پانگو | |
۳ | پایاس وینگتی (۱۹۵۱–) | ۲۱ نوامبر۱۹۸۵ | ۴ ژوئیه۱۹۸۸ | جنبش پیشرو خلق | |
۴ | سر رابی نامالیو (۱۹۴۷–) | ۴ ژوئیه۱۹۸۸ | ۱۷ ژوئیه۱۹۹۲ | حزب پانگو | |
(۳) | پایاس وینگتی (۱۹۵۱–) | ۱۷ ژوئیه۱۹۹۲ | ۳۰ اوت۱۹۹۴ | جنبش پیشرو خلق | |
(۲) | سیر جولیوس چان (۱۹۳۹–) | ۳۰ اوت۱۹۹۴ | ۲۷ مارس۱۹۹۷ | حزب پیشرو خلق | |
۵ | جان گینو (۱۹۴۹–۲۰۱۷) | ۲۷ مارس۱۹۹۷ | ۲ ژوئن۱۹۹۷ | حزب پیشرو خلق | |
(۲) | سیر جولیوس چان
(۱۹۳۹–) | ۲ ژوئن۱۹۹۷ | ۲۲ ژوئیه۱۹۹۷ | حزب پیشرو خلق | |
۶ | بیل اسکیت (۱۹۵۳–۲۰۰۶) | ۲۲ ژوئیه۱۹۹۷ | ۱۴ ژوئیه۱۹۹۹ | حزب کنگره ملی خلق | |
۷ | سر مکره موراتا (۱۹۴۶–) | ۱۴ ژوئیه۱۹۹۹ | ۵ اوت۲۰۰۲ | جنبش پیشرو خلق | |
(۱) | سر مایکل سوماره (۱۹۳۶–۲۰۲۱) | ۵ اوت۲۰۰۲ | ۲ اوت۲۰۱۱ Disputed from ۱۴ دسامبر۲۰۱۱ to ۳ اوت۲۰۱۲ | حزب اتحاد ملی | |
۸ | سام آبل (۱۹۵۸–) | ۱۳ دسامبر۲۰۱۰ | ۱۷ ژانویه۲۰۱۱ | حزب اتحاد ملی | |
۴ آوریل۲۰۱۱ | ۲ اوت۲۰۱۱ | ||||
۹ | پیتر اونیل (۱۹۶۵–) | ۲ اوت۲۰۱۱ سه مورد مناقشه اوت۲۰۱۲ | ۲۹ مه ۲۰۱۹ | حزب کنگره ملی خلق | |
۱۰ | جیمز ماراپه (۱۹۷۱–) | ۳۰ مه ۲۰۱۹ | در قدرت | حزب پانگو |
منابع
- ↑ "Background Note: Papua New Guinea". US State Department. April 2007. Retrieved 2007-08-14.
- ↑ Dorney, Sean (2001). Papua New Guinea: people, politics and history since 1975. ABC Books. ISBN 0-7333-0945-3.
- ↑ May, R.J. (2001). State and society in Papua New Guinea: the first twenty five years. Crawford House Publishing. ISBN 1-86333-204-9.