نظریه مدیریت وحشت

نظریه مدیریت وحشت (انگلیسی: Terror management theory یا به اختصار TMT) به سلسله پژوهش‌هایی در روان‌شناسی اجتماعی اطلاق می‌شود که بیان می‌دارند محرک رفتارهای انسان ترس نهفته و همیشگی‌اش از مرگ است. این نظریه را ابتدا جف گرینبرگ، شلدون سولومون، و تام پیزینسکی در کتاب نقش مرگ در زندگی ارائه کردند. به گفتهٔ ایشان، یادآوری مرگ خویشتن و اضطراب مرگ می‌تواند به صورت دووجهی شیوه‌های رفتاری متفاوتی از مادی‌گرایی، دگماتیسم (یقین نسبتاً تغییرناپذیر و توجیه‌ناپذیر نسبت به درستی افکار و باورهای خود) و خشونت‌طلبی تا معنویت‌گرایی، نوع‌دوستی، و تعاون را برانگیزاند که در نهایت با پیامدهای متفاوتی برای سلامت و بهزیستی روانشناختی فرد و جامعه همراه هستند.