هایبرنیت (رایانه)

در حالت هایبرنیت کامپیوتر، محتویات حافظه دسترسی تصادفی(RAM) اطلاعات خود را در یک دیسک سخت یا دیگر حافظه غیر موقت ذخیره می‌کند و پس از روشن شدن، سیستم عامل کامپیوتر دقیقاً مانند شرایط قبل از ورود به هایبرنیت خواهد بود.

در هر سیستم عاملی در پنل خاموش کردن کامپیوتر (به انگلیسی: Shut down) قرار دارد.

در پنل خاموش کردن سیستم عامل‌ها گزینه‌های زیر را می‌بینید:

• Shutdown (خاموش کردن)
• Sleep (خواب موقت)
• Restart (راه‌اندازی دوباره)
• Hibernate (خواب زمستانی)

در گزینه آخر موضوع این بحث یعنی هایبرنیت، در واقع کامپیوتر خاموش می‌شود اما ساختار اجرایی برنامه‌ها را نگه می‌دارد. چیزی شبیه استندبای که سیستم خاموش بشود، در حقیقت ساختاری خواب مانند دارد به این شکل که اگر شما برنامه‌های در حال اجراء بر روی سیستم خود داشته باشید هنگام روشن کردن مجدد کامپیوتر، مجدداً آنها را در حال اجراء خواهید یافت.

در حالت هایبرنیت کامپیوتر اسلیپ می‌باشد اما خاموش است در عمل سیستم عامل کلیه فضای رم کامپیوتر را از اولین بلوک تا آخرین بلوک به ترتیب به درایوی که ویندوز بر روی آن است برده و بر روی هارد دیسک در یک فایل ذخیره می‌نماید و سیستم خاموش می‌شود. هایبرنیت در واقع حالتی بین sleep و shut down است.

در هنگام روشن کردن مجدد کامپیوتر (نوت بوک) سیستم عامل مجدداً اطلاعات را از هارد دیسک به رم بارگیری می‌نماید و سیستم از همانجایی که قبل از هایبرنیت مشغول بکار بود، ادامه کار خواهد داد.

در بعضی مواقع و بعضی ورژن‌های سیستم عامل ممکن است این گزینه به صورت پیش فرض فعال نباشد که می‌توان آن را از بخش کنترل پنل و پاور آپشن فعال نمود.

در ضمن فعال نمودن هایبرنیت، نیاز به مقدار مشخصی فضای خالی در حافظه غیر موقت (درایو حاوی سیستم عامل) دارد که بسته به نسخه و نوع سیستم عامل و تعداد برنامه‌های باز در سیستم متفاوت است. علت نیاز به فضای خالی، ذخیره اطلاعات رم است و اگر این فضای خالی موجود نباشد حالت هایبرنیت فعال نخواهد شد.

مهم‌ترین نکته در این‌باره این است که در صورتی که درایور کارت گرافیک سیستم شما به شکل صحیح نصب نشده باشد شما این گزینه را بخصوص در سیستم‌های عامل مایکروسافت نسخه‌های قدیمی، فعال نخواهید یافت.

دیگر اینکه هرگز بعد از هایبرنیت تغییرات سخت‌افزاری در سیستم خود ایجاد ننمایید چرا که فرایند بوت و شناسایی دستگاه‌های جدید را نخواهید داشت.

و اگر حافظه غیر موقت سیستم شما به صورت درایو دیسک سخت می‌باشد، در حالت هایبرنیت اکیداً سیستم را بصورت فیزیکی جابجا نکنید.

نکته آخر اینکه بعضی از کاربران رایانه و لپ تاپ به علت کمتر کردن زمان آماده شدن سیستم برای کار، همیشه به جای shut down از hibernate استفاده می‌کنند. این کار در طولانی مدت به حافظه‌های موقت سیستم (از جمله رم) فشار زیادی خواهد آورد؛ زیرا در این حالت، هیچ برنامه ای به‌طور کامل بسته نخواهد شد و بعد از هایبرنیت همان‌طور که باز بود به فعالیت خود ادامه خواهد داد. این امر باعث می‌شود که به مرور زمان تعداد برنامه‌های باز و مخصوصاً پردازش‌های پس زمینه افزایش یابد که خیلی از آنها بی استفاده باقی می‌مانند. ازدیاد این پردازش‌های بی استفاده و بی‌مورد، باعث درگیر شدن پردازشگرها و ازدیاد اطلاعات بی استفاده به مرور باعث پر شدن حجم حافظه‌های موقت خواهد شد.. این امر فشار بسیاری به سیستم وارد می‌آورد که در نتیجه سیستم را در باز کردن برنامه‌ها و پردازش اطلاعات کند می‌کند.. برای جلوگیری از این امر، سیستم باید حداقل یک بار در هفته shut down شود تا برنامه‌ها و پردازش‌های اضافی بسته شده و اطلاعات مزاحم و بی استفاده حذف شوند.