ویلیام هاروی

ویلیام هاروی (به انگلیسی: William Harvey) (۱ آوریل ۱۵۷۸ – ۳ ژوئیه ۱۶۵۷) طبیب بزرگ و زیست‌شناس انگلیسی بود و در سال ۱۵۷۸میلادی در شهر «فولکستون» انگلستان به دنیا آمد.او برای اولین بار دستگاه گردش خون را کشف و تشریح کرد که خون از طریق قلب پمپ می‌شود. وی در ایتالیا تحصیل کرد و در مراجعت کتابی راجع به گردش خون نوشت و در این کتاب وی با دلائل قاطع ثابت کرد که خون در بدن انسان دائم در حال گردش است. اثر بزرگ هاروی تحت عنوان«رساله ای تشریحی درباره حرکت قلب و خون در حیوانات»که در سال ۱۶۲۸ چاپ و منتشر شد و یکی از مهمترین کتاب ها در تاریخ فیزیولوژی شناخته شده است.این اثر در واقع نقطه آغازین فیزیولوژی مدرن است.

تحقیقات و اندازه گیری های هاروی

هاروی ابتدا با انجام یک محاسبه ساده ریاضی نظریه گردش خون را بیان کرد. او برآورد کرد که قلب با هر تپش خود حدود دو اونس خون وارد آئورت میکند.با توجه به این که قلب به طور تقریبی در هر دقیقه ۷۲ بار می زند،وی به این نتیجه رسید که در هر ساعت حدود ۵۴۰ پوند خون از قلب وارد آئورت می شود.به این ترتیب برای هاروی مسلم شد که خون از طریق قلب دوباره به گردش در می آید. هاروی با فرمول بندی و تنظیم این فرضیه برای دستیابی به جزئیات چگونگی گردش خون مدت ۹ سال به انجام آزمایش های مختلف و تحقیقات دقیق پرداخت.

ویلیام هاروی سرانجام در سوم ژوئن ۱۶۵۷ میلادی در سن شصت و نه سالگی درگذشت و افکارش مطرود شد، تا اینکه در سال ۱۶۶۱ میلادی ، یکی از متخصصان پزشکی در مشاهدات میکروسکوپی،جریان خون را مشاهده کرد و بدینوسیله، کشف بزرگ هاروی مورد تایید پزشکان و مردم قرار گرفت.

نظریهٔ ابن نفیس دربارهٔ گردش ششی خون را پیشگام نظریهٔ گردش کلی خون از ویلیام هاروی می شمارند که او در قرن هفدهم میلادی ارائه کرده‌است. اما تحقیقات جدیدتر در سال 2021 نشان می داد که بسیار پیش از ابن نفیس پزشکان دیگری نیز به گردش خون ریوی اشاره کرده بودند. قدیمی ترین فردی که به این موضوع پرداخته است قسطا ابن لوقا (زادهٔ ۸۲۰ م. در بعلبک - درگذشتهٔ ۹۱۲ م.) است که مفصلا آنرا در کتاب "فرق بین روح و نفس" تبیین کرده است.