پارک شهری

چمن به‌طور معمول کوتاه می‌شود تا حشرات و آفات زیاد نشوند و نیز امکان پیک نیک و ورزش فراهم شود. درختان نیز باعث ایجاد زیبایی و سایه می‌شوند.

از پارکهای قدیمی می‌توان به پارک La Alameda de Hércules, در شهر سویا اشاره کرد که در سال ۱۵۷۴ ساخته شده‌است. پارک شهر بوداپست مجارستان نیز نمونه دیگری است.

پارک پرنس در لیورپول از پارکهای قدیمی و خصوصی است که توسط ژوزف پاکستون در سال ۱۸۴۲ ساخته شد و یک سال بعد افتتاح شد.

یکی دیگر از پارکهای عمومی اولیه Peel Park در سالفورد انگلیس است که در سال ۱۸۴۶ گشایش یافته‌است.

فضای پارکها به دو قسمت فعال و منفعل از نظر کاربرد تفریحی تقسیم می‌شوند. بخش‌های فعال نیازمند صرف هزینه و نگهداری هستند و عمدتاً برای کارهای گروهی مناسب هستند. زمین بازی، زمین‌های ورزشی، امکانات اسکیت، استخر شنا و سالن بدنسازی نمونه‌های آن است. تفریحات منفعلانه یا کم‌تراکم بیشتر به فضای باز و درختان اشاره دارند.

پارکهای کوچک محلی امروزه کم‌کم در حال دریافت توجه و استقبال بیشتر هستند و به خصوص از سوی ساکنان محله مورد استقبال قرار می‌گیرند.

یک پارک طولی بیشتر برای ایجاد فضای سبز در کنار خیابانها درست می‌شود و طول آن خیلی بیش از عرض آن است. پارکهای به هم پیوسته ممکن است شبکه‌ای ایجاد کنند که به آن‌ها کمربند سبز گفته می‌شود.