پرندگان در اسطورهشناسی
پرندگان در اسطورهشناسی به بررسی پرندگانی میپردازد که از زمانهای کهن نماد مورد علاقه مردم بودهاند و وارد در اسطورهشناسی آنها شدهاند.
از زمانهای کهن مردم به بعضی حیوانان یا پرندگان نگاه تقدس آمیزی داشتهاند و آنها را بت یا توتم خود قرار می دادهاند. بسیاری از بتهایی که در داخل کعبه نگهداری میشدند شکل حیوانات داشتند.
عقاب یکی از این پرندگان است که نزد بسیاری از اقوام نماد و توتم بودهاست. پرنده افسانهای سیمرغ -هما - و خروس نیز از پرندگان مقدس در نزد اقوام ایرانی بودهاست. طاووس در میان مردم هند جایگاه تقدس آمیزی داشته و دارد.
در خاور نزدیک معمولاً کبوتر با هر نام دیگری که معرف او باشد، الهه باروری و حاصل خیزی است، و در یونان به ویژه نماد "آفرودیت" الهه عشق میباشد. عقاب، نماد تجلی خدای آفتاب است که به وضوح در قالب قرصهای بالدار خورشید در بینالنهرین و بعدها در ایران به تصویر کشیده شده و غالباً در حال جنگیدن با مار یا اژدها ظاهر شدهاست. پرنده و به ویژه کبوتر، اغلب بر عشق دلالت میکند و نیز توصیف الهه حاصلخیزی و باروری است. در کیشهای "دوموزی" و " آدونیس" این الهه در نقش مادری ظاهر میشود که در سرتاسر دوران اسارت فرزندش در زیر زمین، مرثیه سرائی میکند و به آنجا فرود میآید تا او را از مرگ برهاند. امکان دارد که مویه کبوتر، در تبدیل او به نماد ویژه الهه عشق در خاور نزدیک عهد باستان نیز نقش داشته باشد. در یونان کبوتر، تجلی الوهیت در معنای عاشقانه است، این را میتوان از اتحاد و همیاری او با "آفرودیت" استنباط نمود.
عقاب، که به سلطان پرندگان معروف است، بهطور لاینفک با پادشاهی و نیز با خدای خورشید (ایزد) پیوند دارد. در واقع، پادشاهی هرگز روابط نمادینش را با خورشید و عقاب قطع ننموده است. در خاور نزدیک برخی سکهها، پادشاهان یونانی مآب را با تاجی شبیه آنچه پاپ بر سر دارد، به همراه یک جفت عقاب بر روی آن و چهره خورشید میان این دو، به تصویر کشیدهاند. در کاربرد این نمادها، پادشاهان بیان میدارند که یا ذاتاً الهی اند یا به مقام الوهیت نائل شدهاند. جنبه آسمانی امپراتور روم به واسطهٔ نماد پردازی خورشید شکست ناپذیر و عقاب، به نمایش در میآید.
- حیوانی با سر گاو نر - نوک عقاب و بدن شیر: گاو نر که نزد ایرانیان مظهر قدرت بوده و پنداشت مردم این بوده کره زمین بر روی دو شاخ یک گاونر که او را اله نگهدار و نگهبان زمین است و عقاب پادشاه آسمان گاهی از ترکیب عقاب و سر گاو و تن شیر یک حیوان افسانهای را تصور میکردند که مظهر و نماد همه قدرتها است.
جستارهای وابسته
پانویس
منابع
- رمز پرندگان در ادیان - مانابو وایدا-ترجمه: سمانه گچ پزان-برگرفته از جلد سی و یکم مجله عرفان ایران
- خدایان عهد ودایی دکتر امیر حسین ذکر گو ۱۳۷۲
- -پورداوود، ابراهیم، یشتها، به کوشش دکتر بهرام فرهوشی، چاپ سوم، انتشارات دانشگاه تهران، جلد ۱، تهران، ص ۱۱۳.
- سیاحت نامهٔ فیثاغورث در ایران. ترجمهٔ یوسف اعتصامی. تهران۱۳۶۳. چ۲. دنیای کتاب. ص۱۱۴-۱۱۵.
- An ancient hymn to Surya – from the ریگودا
- Weekly podcast on Vedic Chanting and Vedic Mythology with stories from the Puranas
- Surya Upanishad (Wikisource)
- رودها- درختها - حیوانات و پرندگان در اساطیر هندو آریایی
- [۱] بایگانیشده در ۲۵ آوریل ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine
- . مهرداد بهار،. ص۹۴-۹۵.
- قنات میراث علمی و فرهنگی ایرانیان، همایش ملی قنات. گناباد، ۱۳۸۳ دکتر عجم.
اسرار اساطیر هند جلد یکم خدایان عهد ودایی دکتر امیر حسین ذکرگو ۱۳۷۳ صفحه ۴۹-۵۴
- آفتاب پرستی، یا آیین پرستش خورشید،[۲]
- [en:Surya "سوریا"] (به انگلیسی). ویکیپدیای انگلیسی. Retrieved 2 November 2008.