پمپاژ نوری
پمپاژ نوری (انگلیسی: Optical pumping) فرایندی است که در آن از نور برای بالا بردن (یا "پمپ") الکترون‌ها از تراز انرژی پایین‌تر در یک اتم یا مولکول به یک واحد بالاتر استفاده می‌شود. معمولاً در ساخت لیزر برای پمپاژ محیط فعال لیزر به منظور دستیابی به وارونگی جمعیت مورد استفاده قرار می‌گیرد. این تکنیک توسط برنده جایزه نوبل ۱۹۶۶، آلفرد کاستلر، در اوایل دههٔ ۱۹۵۰ توسعه یافت.
پمپاژ نوری همچنین برای پمپاژ چرخشی الکترون‌هایی که در یک اتم یا مولکول به یک حالت کوانتومی کاملاً مشخص متصل شده‌اند، استفاده می‌شود. برای ساده‌ترین حالت پمپاژ نوری همدوسی دو سطح یک نوع اتمی حاوی یک الکترون با یک لایه بیرونی، این به این معنی است که الکترون به‌طور منسجم به یک زیر سطح منفرد هایپرفین می‌شود (با برچسب {\ displaystyle (labeled
در عمل، پمپاژ نوری کاملاً منسجم ممکن است به دلیل افزایش قدرت پهنای خط انتقال و اثرات نامطلوب مانند به دام انداختن ساختار فوق‌العاده ظریف و به دام انداختن تابش رخ ندهد؛ بنابراین جهت‌گیری اتم به‌طور کلی بیشتر به فرکانس، شدت، قطبش و پهنای باند طیفی لیزر و همچنین عرض و احتمال انتقال انتقال جذب بستگی دارد.
یک آزمایش پمپاژ نوری معمولاً در آزمایشگاه‌های کارشناسی فیزیک، با استفاده از ایزوتوپ‌های گاز روبیدیوم و نمایش تابش الکترومغناطیسی فرکانس رادیویی (مگاهرتز) برای پمپ و پمپاژ مؤثر این ایزوتوپها، مشاهده می‌شود.
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ "Lamp 4462" (gif). sintecoptronics.com. Retrieved 2018-12-27.
"Lamp 5028" (gif). sintecoptronics.com. Retrieved 2018-12-27. - ↑ Taylor, Nick (2000). LASER: The inventor, the Nobel laureate, and the thirty-year patent war. New York: Simon & Schuster. ISBN 0-684-83515-0. Page 56.
- ↑ Demtroder, W. (1998). Laser Spectroscopy: Basic Concepts and Instrumentation. Berlin: Springer.
