کارل سیگن
کارل ادوارد سِیگِن (انگلیسی: Carl Edward Sagan؛ زادهٔ ۹ نوامبر ۱۹۳۴ – درگذشتهٔ ۲۰ دسامبر ۱۹۹۶، در فارسی از تلفظ ساگان هم استفاده شده) اخترشناس یهودی اوکراینی- آمریکایی، اخترشیمیدان، مشاور ناسا، نویسنده و مروج موفق اخترشناسی، اخترفیزیک، و دیگر علوم طبیعی بود. او پیشگام اخترزیست‌شناسی و یکی از بنیانگذاران طرح جستجوی هوش فرازمینی معروف به «سِتی» بود. سیگن طرفدار و مبلغ شک‌گرایی علمی بود.
| کارل سِیگِن | |
|---|---|
در ۱۹۸۰ | |
| زادهٔ | ۹ نوامبر ۱۹۳۴ بروکلین، نیویورک |
| درگذشت | ۲۰ دسامبر ۱۹۹۶ (۶۲ سال) سیاتل، واشینگتن |
| ملیت | آمریکایی |
| محل تحصیل | دانشگاه شیکاگو |
| شناخته‌شده برای | پیشگام اخترزیست‌شناسی و بنیادگذار طرح جستجوی هوش فرازمینی معروف به «سِتی»گیتی: یک سفر شخصی، صفحه طلایی وویجر، لوح پایونیر، اژدهایان بهشت، نقطه آبی کمرنگ، جهان دیوزده |
| جایزه(ها) | آکادمی ملی علوم |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | اخترشناس، اخترشیمیدان، مشاور سازمان ناسا، نویسنده و مروج موفق اخترشناسی، اخترفیزیک، کیهان‌شناسی، اخترزیست‌شناسی، علوم فضایی، سیاره‌شناسی و سایر علوم طبیعی |
| محل کار | دانشگاه برکلی دانشگاه هاروارد دانشگاه کرنل رصدخانه اخترفیزیک اسمیتسونین |
| استاد راهنما | جرارد کویپر |
| تأثیر گذار بر | نیل دگراس تایسون |
| دین | ندانم‌گرایی/ندانم باور |
| امضاء | |
کارل سیگن به عنوان نویسنده یا نویسنده همکار در انتشار بیش از ۶۰۰ مقاله علمی و ۲۰ کتاب مشارکت داشت. شهرت جهانی او برای تألیف کتاب‌های علوم همگانی و نیز مجری برنامهٔ علمی کیهان: یک سفر شخصی (کاسموس) بود که ۶۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰ بیننده داشت. کارل سیگن برنده جایزه پولیتزر ۱۹۷۸ بود. میلیاردها و میلیاردها، اژدهاهای بهشت، جهان دیوزده و نقطه آبی کمرنگ از جمله مهم‌ترین تألیفات او به‌شمار می‌روند.
زندگی شخصی
کارل سِیگِن در بروکلین، نیویورک در یک خانوادهٔ یهودی زاده شد و از دانشگاه شیکاگو دو مدرک کارشناسی، یک مدرک کارشناسی ارشد، و دکترای اخترفیزیک دریافت کرد. وی در دانشگاه برکلی و دانشگاه هاروارد مدتی مشغول پژوهش شد و سرانجام به استادی دانشگاه کرنل رسید.
کارل سیگن سه بار ازدواج کرد. در سال ۱۹۵۷ با زیست‌شناس لین مارگولیس ازدواج کرد که حاصل آن دو فرزند به نام‌های جِرمِی و دوریان سیگن بود. پسد از جدایی سیگن و مارگولیس، سیگن در سال ۱۹۶۸ با هنرمند لیندا سالزمن ازدواج کرد و این دو صاحب یک فرزند به نام نیک سیگن شدند. کارل سیگن در طول این دو ازدواج به شدت بر روی کار خود متمرکز بود. عاملی که ممکن است در جدایی او از همسر اولش موثر بوده باشد. او در سال ۱۹۸۱ سیگن با نویسنده ان درایان ازدواج کرد و این دو صاحب دو فرزند به نام‌های الکساندرا و ساموئل سیگن شدند. کارل سیگن و درایان تا زمان مرگ سیگن در سال ۱۹۹۶ با هم بودند.
فیلم علمی-تخیلی تماس به کارگردانی رابرت زمکیس و نویسندگی کارل سِیگِن با بازی جودی فاستر برگرفته از رمانی به همین نام از خود کارل سیگن است. همچنین سیارک ۲۷۰۹ به افتخار او نامگذاری شده‌است.
طبیعت‌گرایی
سیگن در بسیاری از نوشته‌هایش به مسئله‌ی مذهب و ارتباط میان دین و علم می‌پردازد و در مورد تصورات سنتی از خدا به عنوان یک موجود انسانی اظهار تردید می‌کند. برای نمونه:
بعضی‌ها فکر می‌کنند خدا یک مرد سفیدپوست بی‌قواره با ریش بلند سفید است که یک جایی آن بالاها در آسمان روی تخت سلطنت نشسته است و به شدت مشغولِ دادنِ فرمان سقوط هر پرستو است. دیگرانی، مثل باروخ اسپینوزا یا آلبرت اینشتین خدا را مجموع قوانین طبیعی‌ای می‌دانستند که توصیف‌گر جهان است. من هیچ مدرکی برای وجود ریش‌سفیدان شبه‌انسانی که سرنوشت بشر را از یک نقطه‌ی مخفی آسمانی کنترل می‌کنند نمی‌شناسم، اما انکار وجود قوانین طبیعی دیوانگی است.
او در سال ۱۹۸۱ در مورد خداناباوری می‌نویسد:
خداناباور کسی است که از عدم خدا اطمینان دارد. کسی که شواهد مستحکمی علیه وجود خدا در دست دارد. من چنین شواهد مستحکمی نمی‌شناسم. چرا که خدا را می‌توان به دورترین زمان‌ها و مکان‌ها و به بی‌نهایت علت‌ها منتسب کرد. ما باید بسیار بیشتر از آنچه تا اکنون در مورد جهان می‌دانیم اطلاعات داشته باشیم تا مطمئن باشیم چنین خدایی وجود ندارد. مطمئن بودن از وجود خدا و مطمئن بودن از عدم خدا برای من دو انتهای مطمئن در مورد موضوعی هستند که آن‌قدر مملو از شک و بلاتکلیفی است که جای کمی برای اطمینان باقی می‌گذارد.
تبلیغ ماری‌جوآنا
سیگن مصرف‌کننده و مبلغ ماری‌جوآنا بود. او با نام مستعار «آقای ایکس» مقاله‌ای در مورد کشیدن ماری‌جوانا در کتاب بازنگری در ماری‌جوآنا چاپ سال ۱۹۷۱ دارد. این مقاله توضیح می‌دهد که مصرف ماری‌جوآنا باعث الهام برخی از آثار سیگن و بهبود تجربیات فکری و جسمی او شده است. پس از مرگ سیگن، دوست او لستر گرینسپون این اطلاعات را در اختیار نویسنده زندگی‌نامه او قرار داد. انتشار این زندگی‌نامه با عنوان کارل سیگن، یک زندگی در سال ۱۹۹۹ باعث جلب توجه رسانه‌ها به زندگی کارل سیگن شد.
مرگ
کارل سِیگِن پس از ابتلا به بیماری سندرم میلودیسپلاستیک برای مدت ۲ سال از خواهر خود پیوند مغز استخوان دریافت می‌کرد. با اینحال، سرانجام در سال ۱۹۹۶ در سیاتل و در سن ۶۲ سالگی به مبارزه علیه بیماری سندرم میلودیسپلاستیک پایان داد و بر اثر عارضهٔ سینه‌پهلو درگذشت. او در قبرستان لیک ویو در ایتاکا، نیویورک دفن شد.
جوایز و افتخارات
- Annual Award for Television Excellence - 1981 - دانشگاه ایالتی اوهایو - PBS series Cosmos
- Apollo Achievement Award - National Aeronautics and Space Administration
- NASA Distinguished Public Service Medal - National Aeronautics and Space Administration (twice)
- جایزه امی - Outstanding Individual Achievement - 1981 - PBS series Cosmos
- Emmy - Outstanding Informational Series - 1981 - PBS series Cosmos
- Exceptional Scientific Achievement Medal - National Aeronautics and Space Administration
- Helen Caldicott Leadership Award - Women's Action for Nuclear Disarmament
- جایزه هوگو - 1981 - Cosmos
- Humanist of the Year - 1981 - Awarded by the انجمن انسان‌گرای آمریکایی
- In Praise of Reason Award - 1987 - کمیتهٔ تحقیق شک‌گرایانه
- Isaac Asimov Award - 1994 - کمیتهٔ تحقیق شک‌گرایانه
- جان اف. کندی کیهان‌نوردی Award - American Astronautical Society
- John W. Campbell Memorial Award - 1974 - Cosmic Connection: An Extraterrestrial Perspective
- Joseph Priestley Award - "For distinguished contributions to the welfare of mankind»
- Klumpke-Roberts Award of the Astronomical Society of the Pacific - 1974
- کنستانتین تسیولکوفسکی Medal - Awarded by the Soviet Cosmonauts Federation
- جایزه لوکس 1986 - Contact
- Lowell Thomas Award - Explorers Club - 75th Anniversary
- Masursky Award - جامعهٔ اخترشناسی آمریکا
- Miller Research Fellowship - Miller Institute (1960-1962)
- New Jersey Hall of Fame - 2009 inductee
- Oersted Medal - 1990 - انجمن مدرسین فیزیک آمریکا
- جایزه پیبادی - 1980 - PBS series Cosmos
- Prix Galbert - The international prize of کیهان‌نوردی
- Public Welfare Medal - 1994 - National Academy of Sciences
- Pulitzer Prize for General Non-Fiction - 1978 - The Dragons of Eden
- SF Chronicle Award - 1998 - Contact
- Named the "99th Greatest American" on the June 5, 2005, Greatest American show on the شبکهٔ تلویزیونی دیسکاوری
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ Head, Tom (1997). "Conversations with Carl". Skeptic. The Skeptics Society. 13 (1): 32–38.
- ↑ «Carl Sagan - Who We Are | The Planetary Society». بایگانی‌شده از اصلی در ۱ مه ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۱۹ سپتامبر ۲۰۰۹.
- ↑ صفحه گوگل اسکالر کار سیگن
- ↑ StarChild: Dr. Carl Sagan
- ↑ http://www.notablebiographies.com/Ro-Sc/Sagan-Carl.html
- ↑ Morrison, David (January–February 2007). "Carl Sagan's Life and Legacy as Scientist, Teacher, and Skeptic". Skeptical Inquirer. 31 (1): 29–38. ISSN 0194-6730. Archived from the original on February 1, 2016. Retrieved August 31, 2013.
- ↑ Sagan, Carl (1980) [Originally published 1979]. Broca's Brain: Reflections on the Romance of Science (Reprint ed.). New York: Ballantine Books. p. 330. ISBN 978-0-345-33689-7. LCCN 78021810. OCLC 428008204.
- ↑ Head, Tom, ed. (2006). Conversations with Carl Sagan (1st ed.). Jackson, MS: University Press of Mississippi. p. 70
- ↑ Grinspoon, Lester (1994) [2nd ed. published 1977; Cambridge, MA: Harvard University Press]. Marihuana Reconsidered. New introduction by author (2nd (reprint) ed.). Oakland, CA: Quick American Archives. ISBN 978-0-932551-13-9. LCCN 77076767. OCLC 32410025.
- ↑ Whitehouse, David (October 15, 1999). "Carl Sagan: A life in the cosmos". BBC News. BBC. Retrieved August 30, 2013
- ↑ Davidson, Keay (August 22, 1999). "Billions and Billions of '60s Flashbacks". The San Francisco Examiner. Retrieved May 2, 2007.
- ↑ Larsen, Dana (November 1, 1999). "Carl Sagan: toking astronomer". Cannabis Culture. Vancouver, B.C. Retrieved May 2, 2007.
- ↑ «Carl Sagan dies at 62». دسامبر ۲۰, ۱۹۹۶.
- ↑ New Jersey to Bon Jovi: You Give Us a Good Name Yahoo News, February 2, 2009