کارول گریدر
کارولین ویدنی "کارول" گریدر (به انگلیسی: Carolyn Widney "Carol" Greider) زیست‌شناس آمریکایی، پژوهشگر، استاد دانشگاه و برندهٔ نوبل پزشکی سال ۲۰۰۹ است.
| کارول گریدر | |
|---|---|
گریدر در سال ۲۰۱۴ | |
| زادهٔ | ۱۵ آوریل ۱۹۶۱ (۶۱ سال) سن دیگو، کالیفرنیا |
| ملیت | آمریکایی |
| محل تحصیل | دانشگاه کالیفرنیا، سانتا باربارا دانشگاه کالیفرنیا، برکلی |
| شناخته‌شده برای | به خاطر پژوهش‌هایشان در زمینهٔ کشف مکانیزم حفاظت تلومراز از کروموزوم‌های خطی |
| جایزه(ها) |  جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی (۲۰۰۹) |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | زیست‌شناسی مولکولی |
| محل کار | آزمایشگاه کلداسپرینگ دانشگاه جانز هاپکینز |
| استاد راهنما | الیزابت بلک‌برن |
کارول گریدر، دکترایش را سال ۱۹۸۷ زیرنظر دکتر الیزابت بلک‌برن، در دانشگاه کالیفرنیا در برکلی گرفت و یک دوره فوق‌دکتری در آزمایشگاه کلداسپرینگ، گذراند و اکنون نیز استاد گروه زیست‌شناسی مولکولی و ژنتیکی دانشکده پزشکی دانشگاه جانز هاپکینز است.
جایزه نوبل پزشکی
یکصدمین جایزهٔ نوبل پزشکی، به کارول گریدر، جک ژوستاک و الیزابت بلک‌برن، به خاطر پژوهش‌هایشان در زمینهٔ کشف مکانیزم حفاظت تلومر از کروموزوم‌های خطی، اهدا خواهد شد.
منابع
- ↑ نوبل پزشکی سال ۲۰۰۹ به سه آمریکایی رسید, رادیو فردا
- ↑ سه دانشمند آمریکایی، برندهٔ نوبل پزشکی شدند، دویچه وله فارسی
- ↑ کاشفان عامل عمر جاویدان, رادیو زمانه
- ↑ سه محقق آمریکائی برندهٔ جایز پزشکی نوبل، رادیو بین‌المللی فرانسه