کرکبود
کرکبود روستایی کوهستانی در بخش بالا طالقان شهرستان طالقان است. دو روایت برای علت نامگذاری این روستا نسل به نسل بین اهالی دست به دست شده‌است. یکی به علت کبودی رنگ سنگهای این روستا که رنگ و جلوه ای منحصر به فرد به کوه‌های این منطقه داده است و دیگری بر این اساس که در گذشته‌های دور دو امام زاده به نام‌های زید و ابراهیم که با هم برادر نیز بوده‌اند و در حال حاضر در این روستا تدفین یافته‌اند زندگی میکرده‌اند که دارای دو اسب به نام‌های کهر و کبود بوده‌اند که بعدها پس از مرگ این دو برادر اسم این روستا را کهروکبود و بعد کرکبود نامیدند.
| اطلاعات کلی | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | البرز |
| شهرستان | طالقان |
| مردم | |
| جمعیت | ۸۲ نفر (سرشماری ۹۵) |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع از سطح دریا | 2271 متر |
| اطلاعات روستایی | |
| کد آماری | ۲۶۱۳۹۷ |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | 0264484 |
امکانات
این روستا دارای برق، آب بهداشتی، تلفن و جاده می‌باشد.
جمعیت و زبان
این روستا در بخش بالا طالقان قرار داشته و بر پایه سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت آن ۱٢٧ نفر ( ٣٩ خانوار) بوده‌است. طالقانی ها به دو گویش مازندرانی و تاتی سخن می گویند.به عقیده برخی از صاحبنظران ، گویش مردم طالقان به دو دسته مازندرانی و تاتی تقسیم می شود. روستاهایی که بین جوستان و کوه های کندوان قرار گرفته اند به لهجه مازندرانی سخن می گویند. از جوستان به سمت باختر "تات" زبان اند. لهجه تاتی آن ها هم فارسی ولایتی است و چندان واژه های کهن را نگه نداشته اند. از بزرگان این منطقه تبار عمران هستند که به عمرانی طالقانی تغییر نام دادند
گردشگاه ها
در روستای کرکبود آبشاری قرار دارد که آبشار کرکبود یا 'گُر' نامیده می‌شود .
یک گرمابه در مرکز روستای کرکبود قرار دارد که اکنون مخروبه می‌باشد . رختکن حمام دارای چهار طاق نما می‌باشد که یکی از آنها ورودی و دیگری مسیر ورود به گرمخانه بوده و دوتای دیگر محل نشستن می‌باشند . از سمت راست ورودی به رختکن راهرویی به طول 5/1 متر وجود دارد که پس از چرخش به سمت چپ و طی راهرویی دیگر به طول سه متر به گرمخانه منتهی می‌شود . در سمت چپ گرمخانه و پشت رختکن خزینه حمام قرار دارد و راه ورودی به آن با نرده مسدود شده‌است . برخی از طاقهای حمام نیم دایره و برخی نیز جناغی بوده و کلیه سطوح داخلی حمام با سیمان سفید اندود شده‌است .
دارای دو چشمه به نام‌های جوئرچشمه (به معنی چشمه بالایی) و اِشکِس می‌باشد ..
در شمال گُر و بالا دست شمال‌غرب آبریز آبشار غاری باستانی به نام اُسکول با مناظر و جایگاهی بکر مناسب برای طبیعت نگری قرار دارد در ادامه مسیر به سمت شمال به منطقه جوئرینچال میرسیم که مسیری است فرعی به سمت قله اصلی کوهِ محاط روستا به نام میل که پر از سنگهای لایه ای و خرد شده است و در زبان محلی چیَلِه نام دارد...
پانویس
- ↑ «در گفتگو با مهر عنوان شد: مدیر کل میراث فرهنگی استان البرز:استان البرز کانون تمرکز لهجه ها و گویش ها از سراسر کشور». وبگاه خبرگزاری مهر.
- ↑ «زبان مردم طالقان فارسی و مازندرانی و لهجه آنها تاتی می باشد». وبگاه سازمان حفاظت محیط زیست استان البرز. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱۹ مارس ۲۰۲۰.
- ↑ رزم آرا، فرهنگ جغرافیایی ایران، استان البرز، جلد ١، ص ١٧٧.