کشتی‌چسب
کشتی‌چسب یا سرخاب نام گروهی از جانوران بندپا از فُروردهٔ مژه‌پایان (Cirripedia) است که به زیرشاخه سخت‌پوستان، رده آرواره‌پایان (Maxillopoda) تعلق دارد و بنابراین از بستگان دور خرچنگ‌های دریایی به‌شمار می‌آید. کشتی‌چسب‌ها از جمله مهمترین و فراوان‌ترین جانوران چسبنده بسترهای سخت به‌ویژه در نواحی جزرومدی هستند.
| کشتی‌چسب محدودهٔ زمانی: دیرینه‌زیستی پیشین – امروز، اگرچه تنها سنگواره‌های دوره نئوژن معمولند.
| |
|---|---|
| گونه‌های مژه‌پایان | |
| Chthamalus stellatus | |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | جانوران |
| شاخه: | بندپایان |
| زیرشاخه: | سخت‌پوستان |
| رده: | آرواره‌پایان |
| زیررده: | Thecostraca |
| فرورده: | مژه‌پایان بورمیستر، ۱۸۳۴ |
| بالاراسته‌ها | |
|
آکروتوراسیکا | |
کشتی‌چسب گردش خون باز دارد، یعنی خون از انتهای باز بعضی از رگ‌هایش خارج می‌شود و در میان سلول‌ها جریان پیدا می‌کند پس نقش خون، لنف و مایع بین سلولی را دارد و همولنف نامیده می‌شود. تاکنون حدود ۱۲۰۰ گونه از کشتی‌چسب‌ها شناخته شده‌است.
کشتی‌چسب در جنوب ایران با نام گِشر شناخته می‌شود. کندن گشرهای چسبیده به بدنه کشتی‌ها با ابزاری به نام مُگاشر انجام می‌گیرد.
به دلیل برنده بودن و سخت بودن کندن گشر، در فرهنگ جنوب ایران به افراد پیگیر و مصر به اصطلاح گشر گفته می‌شود.
در جنوب سیستان و بلوچستان به کشتی چسب ها کَرُم karom گفته می‌شود.
زادآوری
نمونه: مطالعه نشان داده‌است که در کشتی‌چسب‌های دریای خزر، هر جانور بالغ احتمالاً به‌طور میانگین ۸ بار در سال تولید مثل می‌کند و در هر بار به‌طور متوسط ۱۳۰۰ عدد تخم تولید می‌کند که بیشترین تعداد تخم در بهار (ماه اردیبهشت) و کمترین آن در فصل زمستان (ماه بهمن) است.
نگارخانه
منابع
- Joel W. Martin and George E. Davis (2001). An Updated Classification of the Recent Crustacea. Natural History Museum of Los Angeles County.
- نام کشتی‌چسب و سرخاب برگرفته از: فرهنگ آریانپور.
- ↑ حیدری، الهه، علی نصراللهی، پریسا گلی نیا، و جمیله پازوکی. ۲۰۱۷. «تأثیر نوع بستر بر نشست کشتی چسب (Amphibalanus Improvisus (L. , 1758 در سواحل جنوبی دریای خزر». مجله پژوهشهای جانوری 30 (3): 395-406. [۱].
- ↑ محمدرضا رحمانی؛ به راهنمائی: علیرضا ساری، پایان‌نامه (کارشناسی ارشد) -- دانشگاه تهران، دانشکده علوم، ۱۳۸۰.