کمیک

کُمیک (به انگلیسی: Comics) یا تصاویر فکاهی یا داستان مصور یک راه واسط برای انتقال بصری ایده‌ها از طریق تصویر می‌باشد که اغلب با نوشته یا اطلاعاتی بصری درآمیخته است.

کامیک‌ها از در کنار هم گذاشتن قطعات متوالی از تصاویر تشکیل شده و معمولاً در آن از ابزارهای نویسه‌ای چون بالون گفتار، شرح‌ها و افکت‌های صوتی (نام‌آوا) برای نشان‌دادن گفت‌وگوها، تعریف داستان یا دیگر اطلاعات استفاده می‌شود. عناصری چون اندازه یا جاگذاری قطعات، روند بیان داستان یا موضوع را کنترل می‌کند. نقاشی کارتونی و دیگر روش‌های تصویرگری شبیه به آن، از مرسوم‌ترین نقاشی‌ها در کامیکس هستند؛ رمان‌عکسی حالتی است که از عکس استفاده می‌کنند. حالت‌های معمول کامیکس شامل داستان مصور، کارتون‌های سرمقاله‌ای، کارتون دهن‌بسته و کتاب مصور می‌شود. از اواخر سدۀ بیستم تاکنون، مجله‌های ضخیم‌تری چون رمان مصور و آلبوم‌های کامیک، تانکابون بیش از پیش متداول شده و کامیک اینترنتی آنلاین، نشو و نما پیدا کرده‌است.

هدف از ارائه کمیک انتقال مفاهیم عمیق روحی فکری به نحوی که مخاطب با آسان ترین روش آن هارا متوجه شود