نسل ربوده‌شده

سابقه جداسازی کودکان بومی استرالیا از خانواده‌هایشان به نیمه دوم قرن نوزدهم میلادی بر می‌گردد. با ورود اروپائیان به سرزمین استرالیا، فشار و سختگیری فراوانی بر بومیان استرالیا وارد آمد به گونه‌ای که منجر به کاهش شدید جمعیت آنان شد. طی مدت حدود یکصد سال از دهه هفتاد قرن نوزدهم تا دهه هفتاد قرن بیستم، سفیدپوستان استرالیا تعداد زیادی از کودکان بومی استرالیا را به دلایل مختلف از خانواده‌هایشان جدا کردند و در نوانخانه‌ها یا تحت سرپرستی خانواده‌های سفیدپوست تربیت کردند. دولت استرالیا با حمایت مبلغین مسیحی و با استناد به مواد قانونی این کشور، تعداد زیادی از کودکان بومی را به بهانه عدم کفایت والدین در تربیت فرزندان، از خانواده‌هایشان جدا و آنان را در کمپ‌های مخصوص یا نوانخانه‌های مخصوص یتیمان نگهداری می‌کرد. این گروه‌ها امروزه به نسل‌های ربوده شده شهرت یافته‌اند. روند جداسازی کودکان بومی از خانواده‌هایشان از سال ۱۹۱۵ تا ۱۹۵۹ شدت زیادی داشت.

در فوریه ۲۰۰۸ میلادی، کوین راد نخست‌وزیر استرالیا، در یک مراسم رسمی در پارلمان این کشور، از بومیان استرالیا به خاطر ستمی که به این ترتیب از سوی سفیدپوستان بر آنان روا شده، عذرخواهی کرد. وی به ویژه از کودکان جداشده و خانواده‌های آنان عذرخواهی کرد و تاسف عمیق خود را بیان داشت. کوین راد در این عذرخواهی بیان داشت:

من به دلیل وجود قوانین و سیاست‌های نادرست دولتهای پیشین که باعث وارد آمدن لطمات عمیقی بر بومیان و نسل ربوده شده آنان و فرزندانشان شد، عذرخواهی می‌کنم… من خواهان کشوری هستم که در آن تمامی استرالیائی‌ها با فرصتها و موقعیتهای برابر و با عزت و احترام متقابل در کنار هم زندگی کنند".