حساب کاربری
​
تغیر مسیر یافته از - گنه گنه
زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
لینک کوتاه

کینین

کینین یا کوآیناین (به انگلیسی: Quinine)، یک بلور آلکالوئید طبیعی سفید است که ویژگی‌های دارویی تب‌بُر، درمان‌کنندهٔ مالاریا و کاهش‌دهندهٔ درد را دارد.

کینین
کینین
کینین
داده‌های بالینی
نام‌های تجاریکوالاکین Qualaquin
AHFS/Drugs.commonograph
مدلاین پلاسa682322
رده‌بندی داروهایبارداری
  • C (USA), D (Au)
روش مصرف دارودهانی, تزریق وریدی، تجویز مقعدی، تزریق عضلانی
کد ATC
  • M09AA01 P01BC01 (WHO)‎
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
  • ایالات متحده داروی نسخه‌ای
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی۷۶ تا ۸۸%
پیوند پروتئینی%۹۵~۷۰%
متابولیسمکبد (بیشتر CYP3A4 و CYP2C19-فرآوری شده)
نیمه‌عمر حذف۸~۱۴ ساعت (بزرگسال) ۶‍‍~۱۲ ساعت (اطفال)
دفعکلیوی (۲۰%)
شناسه‌ها
نام آیوپاک
  • (R)-(6-methoxyquinolin-4-yl)((1R,2S,4R,5S)-5-vinylquinuclidin-2-yl)methanol
شمارهٔ CAS
  • 130-95-0
پاب‌کم CID
  • 8549
IUPHAR/BPS
  • 2510
دراگ‌بنک
  • DB00468
کم‌اسپایدر
  • 84989
UNII
  • A7V27PHC7A
KEGG
  • D08460
ChEBI
  • CHEBI:15854
ChEMBL
  • ChEMBL170
CompTox Dashboard (EPA)
  • DTXSID0044280
ECHA InfoCard100.004.550
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC20H24N2O2
جرم مولی324.417 g/mol g·mol
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • Interactive image
نقطه ذوب۱۷۷ درجه سلسیوس (۳۵۱ درجه فارنهایت)
SMILES
  • O(c4cc1c(nccc1[C@@H](O)[C@H]2N3CC[C@@H](C2)[C@@H](/C=C)C3)cc4)C
InChI
  • InChI=1S/C20H24N2O2/c1-3-13-12-22-9-7-14(13)10-19(22)20(23)16-6-8-21-18-5-4-15(24-2)11-17(16)18/h3-6,8,11,13-14,19-20,23H,1,7,9-10,12H2,2H3/t13-,14-,19-,20+/m0/s1
  • Key:LOUPRKONTZGTKE-WZBLMQSHSA-N
  (what is this?)  (verify)

فهرست

  • ۱ تاریخچه
  • ۲ موارد مصرف
  • ۳ مکانیسم اثر
  • ۴ عوارض جانبی
  • ۵ جستارهای وابسته
  • ۶ پانویس
  • ۷ منابع

تاریخچه

کینین، داروی تب‌بُر سنتی قوم کچوا در پرو بود که از پوست درخت گنه گنه بدست می‌آمد. اروپایی‌ها پس از فهمیدن خواص درمانی آن برای مالاریا، شروع به کِشت و برداشت گستردهٔ آن کردند. در سدهٔ نوزدهم میلیون‌ها پوند از پوست چینچونا به اروپا صادر می‌شد و حکومت‌های پرو و کشورهای همسایهٔ آن، صدور تخم و نهال این درخت را ممنوع کردند تا انحصار آن‌را از دست ندهند. در ۱۸۶۰، یک استرالیایی موفق شد یک پوند بذر چینچونا را به‌طور قاچاق خریداری کرده و به دولت هلند بفروشد؛ در نتیجهٔ آن، در سال ۱۹۳۰ از کشتزارهای هلندی در جاوهٔ اندونزی بیش از ۲۲ میلیون پوند پوست درخت چینچونا تولید می‌شد که ۹۷ درصد کینین جهان از آن بدست می‌آمد. پس از اشغال اندونزی و فیلیپین بدست ژاپنی‌ها در جنگ جهانی دوم، دست متفقین از منابع کینین کوتاه شد. آمریکا پیش از اشغال توانست چهار میلیون بذر چینچونا را به ایالات متحده انتقال دهد و در کشور کاستاریکا پرورش دهد اما رشد آن‌ها طول می‌کشید و مجبور شدند تا کینین مورد نیاز را از بازار سیاه خریداری کنند یا با تولید داروهای شیمیایی چون کلروکینین که در ۱۹۳۷ ساخته شد، نیاز خود را رفع کنند.

موارد مصرف

در ابتدا فقط در درمان مالاریا به کار می‌رفت. امروزه در برخی بیماری‌های روماتولوژی مانند آرتریت روماتوئید و لوپوس سیستمیک و اسپاسم عضلانی نیز استفاده می‌شود. کینین در درمان مالاریای ناشی از پلاسمودیوم فالسیپارم مقاوم به کلروکین یا در صورتی که ارگانیسم عامل، نامشخص باشد یا آنکه گونه‌های مختلف پلاسمودیوم در بروز بیماری دخالت داشته‌باشند، مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر

کینین علاوه بر تخریب پلاسمودیومها اثرات ضدالتهابی دارد. درگذشته کینین از پوست درخت سین کونا (چینچونا) یا درخت گنه گنه (با نام علمی: chinchona officinalis) به دست می‌آمده‌است. کینین یک آلکالوئید است و به‌نظر می‌رسد در وزیکول‌های اسیدی انگل مالاریا تجمع می‌یابدو با تغییر pH داخل سلولی موجب مرگ تک‌یاخته می‌شود.

عوارض جانبی

علائم سینکونیسم شامل (وزوز گوش، سردرد، پوست داغ و برافروخته، تهوع)، درد شکم، بثورات جلدی، اختلالات بینایی (از جمله کوری موقت) و اغتشاش شعور با مصرف این دارو گزارش شده‌است.

جستارهای وابسته

  • مالاریا

پانویس

  1. ↑ کلیفورد کانر، تاریخ علم مردم، برگردان حسن افشار، صفحه ۱۰۳.
  2. ↑ کلیفورد کانر، تاریخ علم مردم، برگردان حسن افشار، صفحه ۱۰۴.
  3. ↑ کلیفورد کانر، تاریخ علم مردم، برگردان حسن افشار، صفحه ۱۰۵.

منابع

  • فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷
  • کانر، کلیفورد (چاپ اول ۱۳۹۰). تاریخ علم مردم. ترجمهٔ حسن افشار. تهران: نشر ماهی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۲۰۹-۰۰۲-۰.
آخرین نظرات
  • بلور
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.